Сьвятар і дыякан апранаюцца ў поўную сьвятарскую вопратку.
Сьвятар: Блаславёны Бог наш спрадвеку, цяпер і
заўсёды і на вякі вякоў.
Людзі: Амін.
Сьвятар: Хрыстос уваскрос з мёртвых, сьмерцю
сьмерць зваяваў і тым, што ў магілах, жыцьцё дараваў.
(Тройчы)
Людзі: Хрыстос уваскросз мёртвых...
(Тройчы)
Сьвятар кадзіць і вітае людзей
ХРЫСТОС УВАСКРОС!
Людзі адказваюць:
САПРАЎДЫ ЎВАСКРОС!
Гэта паўтараецца шматразоў падчас усёй службы.
Сьвятар: Хай уваскрэсьне Бог і разьбягуцца ворагі
Яго, і хай уцякуць ад Яго ўсе ненавісьнікі Яго.
Людзі: Хрыстос уваскрос з мёртвых...
(Адзін раз)
Сьвятар: Хай зьнікнуць так, як зьнікае дым,
і як тае воск ад агню.
Людзі: Хрыстос уваскрос з мёртвых...
Сьвятар: Так хай згінуць грэшнікі ад аблічча
Божага, а праведнікі хай узрадуюцца.
Людзі: Хрыстос уваскрос з мёртвых...
Сьвятар: Вось дзень, што Госпад стварыў, дзень
радасьці і вясельля для ўсіх нас.
Людзі: Хрыстос уваскрос з мёртвых...
Сьвятар: Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.
Людзі: Хрыстос уваскрос з мёртвых...
Сьвятар: Цяпер і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.
Людзі: Хрыстос уваскрос з мёртвых...
Сьвятар: Хрыстос уваскрос з мёртвых, сьмерцю
сьмерць зваяваў.
Людзі: I тым, што ў магілах, жыцьцё дараваў.
Пасьля:
Дыякан: У супакоі Госпаду памолімся....
І ўся мірная літанія.
Пасьля літаніі людзі пяюць вячэрнія псалмы:
(Тон 2). Госпадзе, Цябе клічу: пачуй мяне.
Пачуй мяне, Госпадзе!
Госпадзе, Цябе клічу: пачуй мяне; будзь уважлівы да голасу
маленьня майго, калі я клічу Цябе.
Пачуй мяне, Госпадзе.
Хай малітва мая ўзыдзе да Цябе, быццам кадзіла, і ахвярай
вячэрняй будзе ўздыманьне рук маіх.
Пачуй мяне, Госпадзе.
Верш: Калі памятлівы бясчынстваў нашых будзеш,
Госпадзе: Госпадзе, хто зможа ўстаяць? Але ж у Цябе адпушчэньне ёсьць.
Прыйдзіце, паклонімся Божаму Слову, народжанаму спрадвеку ад
Айца і ад Дзевы цела прыняўшаму. Ён, пацярпеўшы на крыжы і аддаўшы сябе на
пахаваньне, як захацеў, уваскрос з мёртвых і збавіў мяне, заблуднага чалавека.
Верш: Дзеля імя Твайго спадзяюся на Цябе,
Госпадзе: душа мая чакае слова Твайго. Душа мая спадзяецца на Госпада.
Хрыстос Спас наш адмяніў прысуд на нас, прыбіўшы яго да
крыжа, і зьнішчыў сьмерці ўладу. Пакланяемся Ягонаму трохдзённаму ўваскрасеньню.
Верш: Больш чым сьвітаньня чакае страж начны,
больш чым сьвітаньня, хай Ізраіль чакае Госпада.
З арханёламі ўславім уваскрасеньне Хрыстова, бо Ён – Збаўца і
Вызваліцель душ нашых, і ў славе страшнай і вялікай сіле зноў прыйдзе судзіць
сьвет, які Ён стварыў.
Верш: Бо ў Госпада міласэрнасьць і вялікае ў Яго
збаўленьне, і Ён вызваліць Ізраіля ад усіх беззаконьняў яго.
Цябе, расьпятага і пахаванага, анёл назваў Уладаром і
жанчынам сказаў: "Хадзеце, гляньце, дзе Госпад ляжаў, бо Ён, усемагутны,
уваскрос, як прадказаў". Дзеля гэтага пакланяемся Табе, адзінаму несьмяротнаму.
Жыцьцядаўча Хрысьце, зьмілуйся над намі.
Верш: Хваліце Госпада, усе народы, слаўце Яго, усе
людзі.
Крыжом Тваім Ты адмяніў райскага дрэва праклён і пахаваньнем
Тваім Ты зьнішчыў сьмерці ўладу, і ўваскрасеньнем Тваім Ты прасьвятліў род
людзкі. Дзеля гэтага ўсклікаем Табе: "Дабрачынца Хрысьце Божа наш, слава Табе!"
Верш: Бо міласэрнасьць Яго ўмацавалася над намі і
вернасьць Гасподняя трывае давеку.
Адчыніліся перад Табою, Госпадзе, са страхам вароты сьмерці,
і вартаўнікі пякельныя, убачыўшы Цябе, спалохаліся, бо Ты разбурыў медныя вароты
і зламаў жалезныя замкі і, разьбіўшы нашы аковы, вывеў нас з цемры і ценю
сьмерці.
Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу.
З песьняй вызваленьня на вуснах пойдзем усе да дому
Гасподняга і паклонімся там, кажучы: "Госпадзе, што быў расьпяты, і з мёртвых
уваскрос, і прабываеш ва ўлоньні Айца, ачысьці грахі нашы!"
Цяпер, і заўсёды, і на вякі вякоў. Амін.
Дагматык: Цень Закону мінуў з прыйсьцем ласкі: як
некалі куст, ахоплены агнём, не згараў, так і Ты, Дзева, пасьля родаў Дзеваю
засталася; замест слупа вогненнага Сонца праведнае зазьзяла; замест Майсея –
Хрыстос, Збавіцель душ нашых.
|