01 - 02 - 03 - 04 - 05 - 06 - 07 - 08 - 09 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16

Пераклад кс. Уладзіслава Чарняўскага
Паводле: Новы Запавет, 1999
Рэдакцыя: Антоні Бокун
Электронная версія:  Антоні Бокун

1

Прывітаньне

1. Павал, слуга Езуса Хрыста, пакліканьнем апостал, прызначаны дзеля вяшчэньня Эвангельля Божага,

2. якое ўжо раней прадказаў Бог праз сваіх прарокаў у сьвятых Пісаньнях,

3. пра Сына свайго, каторы целам нарадзіўся з насеньня Давіда

4. і ўстаноўлены Сынам Божым у моцы, Духам сьвятасьці праз уваскрасеньне з мёртвых, пра Езуса Хрыста, Госпада нашага.

5. Праз Яго атрымалі мы ласку і апостальства, каб для (спахвалы) імя Яго здабываць дзеля послуху веры ўсе народы,

6. да якіх належыце і вы, пакліканыя Езусам Хрыстом.

7. Усім, што ў Рыме, улюбленым Богам, пакліканым сьвятым: ласка вам і супакой ад Бога, Айца нашага, і Госпада Езуса Хрыста!

Малітва падзякі і жаданьне прыбыць у Рым

8. Найперш дзякую Богу майму праз Езуса Хрыста за ўсіх вас, бо пра веру вашу гавораць ва ўсім сьвеце.

9. Сьведка мне Бог, катораму служу духам маім, вешчучы Эвангельле Сына Яго, што заўсёды ўспамінаю вас,

10. у малітвах маіх заўсёды просячы, каб з волі Божай урэшце меў шчасьце выбрацца ў дарогу адведаць вас.

11. Прагну бо бачыць вас, каб падзяліцца з вамі якім дарам духовым і падмацаваць вас,

12. гэта значыць пацешыцца супольна з вамі вашаю і маёю вераю.

13. Не хачу, браты, каб вы ня ведалі, што я часта зьбіраўся наведаць вас, але меў перашкоды аж дасюль, каб мець нейкі плод і ў вас, як і ў іншых народаў.

14. Я даўжнік Грэкам і барбарам, як мудрых, так і невучоных.

15. Дык, на колькі ад мяне залежыць, я гатовы эвангелізаваць і вас, каторыя ў Рыме.

Патрэба апраўданьня паганам і Юдэям

Тэма лісту

16. Я бо не саромлюся Эвангельля, бо яно ёсьць моц Божая на збаўленьне кожнаму веручаму, перш Юдэю, затым Грэку.

17. У ім бо выяўляецца справядлівасьць Божая, каторая з веры (узьнікае) і да веры (вядзе), як напісана: "Справядлівы з веры жыць будзе".

Пагане патрабуюць апраўданьня

18. Бо гнеў Божы аб'яўляецца з неба на ўсякую бязбожнасьць і несправядлівасьць людзей, што несправядлівасьцяй праўду заціскаюць,

19. бо што магчыма ведаць пра Бога, ім яўна (дадзена), бо Бог ім гэта аб'явіў.

20. Бо ад стварэньня сьвету нябачная Яго (істота), і спрадвечная Яго магутнасьць, і боства выяўляюцца розуму праз Яго творы, так што ня могуць апраўдацца ад віны.

21. Бо калі Бога пазналі, ня славілі Яго як Бога і ня дзякавалі, але пустацелі ў думках сваіх, і прыцьмілася сэрца іхняе неразумнае.

22. Кажучы аб сабе, што яны мудрыя, сталіся дурнымі

23. і хвалу незьнішчальнага Бога замянілі на падобнасьць вобразу зьнішчальнага чалавека і птушак, чацьвяраногіх ды гадаў.

24. Дзеля таго аддаў іх Бог у пажаданьнях сэрцаў іхніх нячыстасьці, каб між сабою паганілі целы свае.

25. Праўду Божую бо замянілі на фальш і пакланяліся і служылі стварэньню змест Творцы, які багаслаўлены на векі. Амэн.

26. Таму аддаў іх Бог на агідныя жарсьці. Жанчыны іхнія замянілі натуральныя зносіны на праціўныя прыродзе.

27. Падобна і мужчыны, кінуўшы натуральныя зносіны з жанчынай, загарэліся пажаданьнем адзін да аднаго, мужчыны з мужчынамі сорам робячы і атрымоўваючы на сабе належную адплату за сваю распусту.

28. А таму, што не імкнуліся пазнаць Бога, аддаў іх Бог бязглуздаму розуму, каб рабілі тое, што не належыцца,

29. напоўненыя ўсякаю нягоднасьцяй, ліхотай, хцівасьцяй, непрыстойнасьцяй, поўныя зайздрасьці, забойства, звадкі, ашуканства, злосьці, абмоўнікі,

30. зьвяглівыя паклёпнікі, ненавісьнікі Бога, крыўдзіцелі, самахвалы, пыхліўцы, выдумшчыкі ліхога, непаслухмяныя бацькам,

31. неразумныя, вераломныя, бязьлітасныя ды неміласэрныя.

32. Яны, хоць ведаюць суд Божы, што тыя, якія такое робяць, вартыя сьмерці, але ня толькі самі так робяць, але і спрыяюць так робячым.