Пераклад кс. Уладзіслава Чарняўскага
Арыгінальны тэкст
Паводле: машынапісы з архіву А. Бокуна
Алічбоўваньне:  Антоні Бокун

Пісьмо да гебрэяў

Пісьмо да гебрэяў (жыдоў) розьніцца ад іншых пісьмаў сьв. Паўла тым, што яно ня мае ўступу, указаньні ад каго, у прынятай ім форме, і адносна распарадку. Частку дагматычную ён пераплятае з маральнай і г. д. Дзеля таго да 4 ст. на Захадзе сумняваліся адносна аўтарства гэтага пісьма. Але справу гэту выясьніць няцяжка.

Зненавіджаны землякамі, сьв. Павал не падаваў сябе як аўтара і зьмяніў пачатак. Магчыма таксама, што ён падаў агульны зьмест пісьма каму-небудзь са сваіх вучняў, а той рэдагаваў яго па-свойму. З-паміж чатырнаццаці пісьмаў сьв. Паўла гэта выдзяляецца больш прыгожай грэцкай мовай, стылем і формай.

Пісьмо гэта было адрасавана жыдам, пражываючым у Ерузаліме і наогул у Палестыне. Напісана яно было у Рыме паміж першым і другім зняволеньнем сьв. Паўла, перад зьнішчэньнем Ерузаліма, г. зн. каля 63 года.

У пісьме аўтар лічыцца з тым, што чытачы ведаюць сьв. Пісаньне, цытыруе многа і, апіраючыся на Старым Законе, даказвае, што прадказаны і чаканы Месія-гэта Езус Хрыстус, што Стары Закон ужо закончыўся, а пачаўся новы. Сьвятарства старазаконнае "пакаленьне Леві" аджыло, а новае пачалося ад Хрыстуса паз ускладаньне рук біскупаў. Таксама і Ахвяра Старога Закону была толькі фігурай новай, якая пачалася ад Хрыстуса-Сьвятара, якую Ён злажыў на крыжы і прадаўжае складаць у імшы сьвятой. Замест сьвятыні Ерузалімскай цяпер існуе Касьцёл Усеагульны.

Распарадак пісьма

Частка першая, дагматычная 1, 1-10,18.

А. Асоба і дастойнасьць Хрыстуса, Сына Божага. 1, 1-4, 13.

1.   Хрыстус, Сын Божы-вышэйшы за прарокаў. 1, 1-2,4.

2.   Збаўца праз учалавечаньне стаўся толькі з выгляду ніжэйшым за чыстых духаў. 2-5, 18.

3.   Хрыстус, як Сын Божы, вышэйшы за Маісея. 3, 1-19.

4.   Хто ня слухае Эвангеліі не атрымае жыцьця вечнага. 4, 1-13.

Б.-Сьвятарства Хрыстова вышэйшае за сьвятарства Старога Закону.

1.   Хрыстус праўдзівы сьвятар, пакліканы Богам. 4, 14-5,0.

2.   Труднасьці навукі аб сьвятарстве Хрыстовым. 5,11-6, 20.

3.   Хрыстус-сьвятар па абраду Мельхізедэка. 7, 1-28.

В.-Значэньне ахвяры Хрыстовай. 8,1-10.

1.   Хрыстус-сьвятар у палатцы нябеснай. 8, 1-13.

2.   Ахвяра Хрыстова перавышае ахвяры Старога Закону. 9, 1-10,17.

Частка другая маральная

1.   Патрэба адмовіцца ад Старога Закону. 10, 19-39.

2.   Прыклады гераізма ў Ст. Законе. 11, 1-12, 29.

3.   Заахвочваньне да хрысьціянскіх дабрадзейнасьцяў і загад высьцерагацца культу жыдоўскага. 13,1-17.

Заканчэньне. Апостал паручаецца малітвам чытачоў заахвочвае вытрымаць і перасылае прывітаньні. 13, 18-25.