Галоўная > Біблійныя пераклады а.Аляксандра Надсана > Псалтыр Давіда (Пс. 1-76)
Псалтыр Давіда (Пс. 1-76)26 лютага 2011. |
Пераклад а. Аляксандра Надсана,1997, 2000. Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 1 Псалом 1 Шчасьлівы той, хто на раду да нязбожных ня ходзіць,* і на шляху грэшнікаў не стаіць,* і не сядзіць на сходзе распусьнікаў; Але ў законе Гасподнім знаходзіць асалоду,* над Ягонымі законамі разважае дзень і ноч. Ён, быццам дрэва, пасаджанае над паўнаводнай крыніцай,* што дае плод у свой час, і лісьце якога ня вяне.* Усё, што ён робіць,* удаецца яму. Ня гэтак нязбожныя, ня гэтак:* яны, быццам мякіна, якую вецер разносіць. Ня выстаяць нязбожныя на судзе,* ані грэшнікі на сходзе праведных. Бо Госпад ведае шлях праведных,* а шлях нязбожных згіне. Псалом 2 Чаму мітусяцца народы* і людзі думаюць марнае? Уладары зямлі паўстаюць, і князі змаўляюцца разам з імі* супраць Госпада і Ягонага памазаньніка: „Парвем іхнія путы* і скінем з сябе кайданы". Сьмяецца Той, хто жыве ў небе,* Госпад насьміхаецца з іх, А потым гаворыць да іх у гневе сваім* і ў абурэньні сваім бянтэжыць іх: „Гэта Я паставіў караля майго на Сыёне,* гары сьвятой Маёй!" Абвяшчаю тое, што Госпад пастанавіў;* Госпад сказаў мне: „Ты - Сын мой, сёньня Я нарадзіў Цябе. Пажадай, і дам Табе ў спадчыну народы,* і канцы зямлі ў валоданьне Табе. Жэзлам жалезным будзеш кіраваць імі,* і, быццам посуд гліняны, скрышыш іх". Дык апамятайцеся, уладары,* навучыцеся, вы, што пануеце над зямлёй. Служыце Госпаду са страхам,* слаўце Яго ў трапятаньні Аддайце пашану Яму, каб Госпад не ўгнявіўся,* бо згінеце ў дарозе, калі раптоўна загарыцца гнеў Ягоны. Шчасьлівыя ўсе,* што на Яго спадзяюцца. Псалом 3 Псалом Давіда, калі той уцякаў ад Абсалёма, сына свайго Госпадзе, як размножыліся ворагі мае,* як шмат тых, што паўстаюць супраць мяне. Шмат тых, што кажуць мне:* „Няма яму збаўленьня ў Бога". Але Ты, Госпадзе, - мой шчыт і слава мая: *Ты ўздымаеш галаву маю. Я голасна клікаў Бога,* Ён пачуў мяне з гары сьвятой сваёй. Я лёг спаць і заснуў,* і ўстаў, бо Госпад сьцеражэ мяне. Не баюся безьлічы людзей,* што мяне абступілі. Устань, Госпадзе, збаў мяне, Божа мой!* Бо Ты разьбіў усіх супраціўнікаў маіх і зубы грэшнікаў скрышыў. У Госпада збаўленьне ёсьць,* і на людзях Тваіх - блаславеньне Тваё. Слава... Цяпер... Псалом 4 Кіраўніку хору. На струнных прыладах. Песьня Давіда Калі я клікаў, Ты пачуў мяне,* Божа мой справядлівы. Ты ўзьняў мяне, калі я быў прыгнечаны,* - зьмілуйся нада мною і пачуй малітву маю. Дакуль сэрцы вашыя, сыны людзкія, будуць ацяжэлымі?* Чаму любіце пустое і шукаеце няпраўду? Ведайце: дзіву годным робіць Госпад сьвятога свайго;* Госпад пачуе мяне, калі буду клікаць Яго. Дрыжыце і пакіньце грашыць,* разважайце ў сэрцах вашых, на ложах вашых моўчкі! Прынясіце належныя ахвяры* і спадзявайцеся на Госпада. Шмат хто кажа: „Хто нам пакажа шчасьце?"* Госпадзе, Ты прасьвятліў нас зьзяньнем твару Твайго. Ты напоўніў сэрца маё радасьцю,* большаю за радасьць тых, каму ўрадзіла ўдосталь пшаніцы, віна і алею. Як толькі лягу, спакойна засынаю,* бо Ты адзіны, Госпадзе, захоўваеш мяне ў бясьпецы. Псалом 5 Кіраўніку хору. На духавых прыладах. Псалом Давіда Пачуй, Госпадзе, словы мае,* да ўздыханьняў маіх прыслухайся. Будзь уважлівы да малітвы маёй, Уладару мой і Божа мой!* Бо да Цябе, Госпадзе, малюся: Раніцай голас мой пачуй,* раніцай буду маліцца Табе і чакаць. Бо Ты Бог не такі, што любіць беззаконьне:* крывадушнікам няма месца ў Цябе. Нязбожныя не ўстаяць перад Табою,* Ты ненавідзіш усіх, што робяць беззаконьне; Губіш усіх, што кажуць няпраўду.* Госпаду агідныя крыважэрныя і няшчырыя. Я ж з вялікай ласкі Тваёй увайду ў дом Твой,* пакланюся сьвятыні Тваёй у страху перад Табою. Госпадзе, у справядлівасьці Тваёй будзь мне правадыром,* насуперак ворагам маім выраўняй шлях перада мною. Бо ў вуснах іх няма шчырасьці, сэрцы іх пустыя,* горлы іх - магілы адкрытыя, языкі іх лісьлівыя. Судзі іх, Божа, хай абернуцца ў нішто намеры іх,* дзеля безьлічы бясчынстваў іх адкінь іх, бо яны паўсталі супраць Цябе. Хай узрадуюцца ўсе, што спадзяюцца на Цябе,* хай цешацца давеку, і Ты будзеш ахоўваць іх. Хай цешацца з Табою ўсе,* што любяць імя Тваё. Бо Ты, Госпадзе, бласлаўляеш праведніка:* быццам шчытом, пакрываеш яго. Псалом 6 Кіраўніку хору Не дакарай мяне, Госпадзе, у гневе Тваім* і не карай у Тваім абурэньні. Зьмілуйся нада мною, бо я зьняможаны,* ацалі мяне, бо косьці мае трымцяць. Душа мая ў вялікай трывозе:* Ты ж Госпадзе - дакуль? Вярніся, Госпадзе, выратуй душу маю, * у міласэрнасьці Тваёй збаў мяне, Бо хто ж пасьля сьмерці Цябе згадае,* і ў краіне мёртвых хто Цябе хваліць будзе? Зьнямогся я ад стогну майго,* штоночы ложак мой вогкі ад сьлёз. Ад суму ў вачох маіх цямнее,* састарэў я з-за ворагаў маіх. Адыдзеце ад мяне ўсе, што чыніце благое,* бо Госпад пачуў голас плачу майго. Госпад пачуў просьбы мае,* малітву маю прыняў. Хай усіх ворагаў маіх пакрые сорам і страх вялікі, * і пасаромленыя хай хутка адыдуць. Слава... цяпер... Псалом 7 Псалом Давіда, што сьпяваў Госпаду з прычыны справы Хуса, сына Яменеевага Госпадзе Божа мой, на Цябе спадзяюся: * вызвалі мяне ад усіх, што перасьледуюць мяне, і збаў мяне, Каб ніхто з іх, быццам леў, не схапіў душу маю* і не разьдзёр яе, безабаронную. Госпадзе, Божа мой, калі я што зрабіў, * калі няправеднасьць запляміла рукі мае, Калі я заплаціў злом таму, хто жыў мірна са мною, * - хоць я ратаваў тых, што без прычыны нападалі на мяне, - Дык хай вораг дагоніць душу маю і схопіць яе, * хай жыцьцё маё затопча ў зямлю, а славу маю аберне ў пыл. Устань, Госпадзе, у гневе Тваім, * уздыміся супраць лютасьці тых, што перасьледуюць мяне, * прачніся дзеля мяне на суд мой, які Ты сам прызначыў, - І збор людзей хай стане вакол Цябе, * а Ты сядзь высока над імі! Госпад - судзьдзя людзей. * Судзі мяне, Госпадзе, паводле праведнасьці маёй і нявіннасьці, што ўва мне. Хай сунімецца злосьць бязбожных, * а праведніка ўмацуй, Божа праведны, што выпрабоўваеш сэрцы і сумленьні. Шчыт мой у Бога, які збаўляе правых сэрцам. * Бог - судзьдзя праведны, Бог штодня грозны. Калі не навернуцца, Ён навострыць меч свой, * нацягне лук і прыцэліцца. Ён падрыхтуе на іх сьмяротную зброю, * стрэлы свае вогненнымі зробіць. Вось вораг задумаў няправеднасьць, * зацяжарыў злосьцю і нарадзіў крывадушнасьць. Выкапаў дол глыбокі* і сам упаў у яму, якую падрыхтаваў. Злосьць ягоная хай на яго галаву абернецца, * а гвалт хай спадзе на цемя яму. Я ж буду славіць Госпада за Яго справядлівасьць, * буду пець песьню імю Госпада Найвышэйшага. Псалом 8 Кіраўніку хору. Пры вінапрэсе. Псалом Давіда Госпадзе, Госпадзе наш, * як цудоўнае імя Тваё па ўсёй зямлі! * Ты веліч сваю ўзьняў вышэй за неба. З вуснаў дзяцей і немаўлятаў Ты прыгатаваў сабе хвалу насуперак супраціўнікам Тваім, * каб змусіць да маўчаньня непрыяцеля і ворага. Калі гляджу на неба, твор рук Тваіх, * на месяц і зоркі, якія Ты стварыў, Дык хто ёсьць чалавек, што Ты памятаеш пра яго, * і сын чалавечы, што Ты пра яго дбаеш? Ты зрабіў яго мала меншым за анёлаў, * славаю і пашанаю вянчаў яго, Паставіў яго гаспадаром над творамі рук Тваіх, * усё паклаў пад ногі яму: Авечак і ўсялякую жывёлу, * дый яшчэ дзікіх зьвяроў, Птушак нябесных, і рыбы ў моры, * і ўсё, што рухаецца па марскіх шляхох. Госпадзе, Божа наш, * як цудоўнае імя Тваё па ўсёй зямлі! Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 2 Псалом 9 Начальніку хору. Пра таемніцы сына. Псалом Давіда Буду славіць Цябе, Госпадзе, усім сэрцам маім,* расказваць пра ўсе цудоўныя дзеі Твае. Буду цешыцца і радавацца Табою,* буду пяяць імю Твайму, Усявышні. Бо мае ворагі павярнуліся назад,* упалі і згінулі перад абліччам Тваім. Ты ўзяўся судзіць мяне і маю справу,* засеў на пасадзе, Судзьдзя справядлівы. Ты папракнуў народы, загубіў нязбожнага,* імя яго сьцёр на вякі вечныя. У ворага зброі ня стала, руіна ягоная вечная,* Ты разбурыў іхнія гарады; памяць аб іх згінула разам з імі. А Госпад вечна жыве,* Ён свой пасад паставіў на суд. І будзе Ён судзіць сьвет справядліва,* рассудзіць між народамі бесстаронна. І будзе Госпад прытулкам для прыгнечаных,* ратункам у час трывогі. І будуць спадзявацца на Цябе тыя, што ведаюць імя Тваё,* бо Ты, Госпадзе, не пакідаеш тых, што шукаюць Цябе. Сьпявайце Госпаду, які жыве на Сыёне,* сярод народаў абвяшчайце ўчынкі Яго, Бо Той, хто помсьціць за кроў, успомніў іх,* не забыўся на крык убогіх. Зьмілуйся нада мною, Госпадзе, глянь на прыгнёт, які цярплю ад ворагаў маіх,* уздымі мяне ад варотаў сьмерці, Каб мне абвяшчаць славу Тваю ў браме Дачкі Сыёну,* і цешыцца з Тваёй дапамогі. Пагане ўпалі ў яму, якую самі выкапалі,* у сетку, што самі схавалі, ублыталі ногі свае. Госпад аб'явіўся праз суд, які Ён учыніў,* а грэшнік заблытаўся ва ўчынках рук сваіх. Няхай грэшнікі сыходзяць у краіну мёртвых,* - усе тыя народы, што на Бога забыліся. Бо не назаўсёды будзе забыты ўбогі,* надзея бедных ня згіне навекі. Устань, Госпадзе, хай не пераможа чалавек,* судзі народы перад абліччам Тваім. Навядзі на іх, Госпадзе, страх:* хай ведаюць народы, што яны - людзі. Чаму, Госпадзе, стаіш здалёку,* хаваешся ў час суму, Калі нязбожны ганарыцца, а бедны церпіць,* падае ў пастку, якую той задумаў? Нязбожны хваліцца пажадлівасьцю душы сваёй;* драпежнік сябе шчасьлівым заве. У сваёй гордасьці грэшнік зьневажае Госпада: „Не адпомсьціць!"* У думках сваіх кажа: „Няма Бога!" Усе шляхі ягоныя згубныя; * суды Твае далёкія ад яго;* на ворагаў сваіх ён глядзіць з пагардаю. Кажа ў сэрцы сваім: „Не пахіснуся, * не зазнаю бяды ніколі". Вусны ягоныя поўныя праклёнаў, крывадушнасьці і маны,* на языку ў яго злосьць і подступ. Сядзіць у засадзе пры дарозе, і потайкам забівае нявіннага;* вочы ягоныя сочаць за бедным. Ён сядзіць, затаіўшыся, быццам леў у сваім логаве, * робіць засаду, каб беднага запрапасьціць: * хапае беднага і цягне ў сваю сетку. Схіляецца, да зямлі прыпадае, * і няшчасныя патрапляюць у ягоную ўладу. Кажа ў сэрцы сваім: „Забыў Бог, * адвярнуў твар свой, ня бачыць нічога". Устань, Госпадзе, уздымі руку Тваю, * Божа, не забудзь ся на ўбогіх. Чаму нязбожны мае зьневажаць Бога, * казаць у сэрцы сваім: „Не адпомсьціць?" Але Ты глядзіш, бачыш боль і гора, яны заўсёды перад Табою. * На Цябе бедны спадзяецца, Ты сіраце дапамога! Скрышы плячо грэшніку і нягодніку, * пакарай іх так, каб злосьць іх згінула. Госпад - Уладар на вякі вечныя, * з Ягонай зямлі зьнікнуць пагане. Тугу няшчасных Ты, Госпадзе, пачуй, * узмоцні сэрцы іх, схілі вуха Тваё, Каб абараняць правы сіраты і прыгнечанага, * каб чалавек на зямлі ня сеяў страху. Псалом 10 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Надзея мая на Госпада; * і як можаце казаць душы маёй: „Ляці, быццам птушка, угару!" Бо вось грэшнікі нацягваюць лук, * на цяціву кладуць стралу, каб упоцемку страляць у правых сэрцам. Калі разбураюцца падваліны, * што можа зрабіць справядлівы? Госпад у сьвятым хораме сваім, * Госпад - на нябёсах пасад Яго. Вочы Ягоныя глядзяць на сусьвет, * позірк Ягоны на сынох чалавечых. Госпад выпрабоўвае праведнага і нязбожнага; * хто любіць няправеднасьць, ненавідзіць душу сваю. Жар і серу зышле Ён на грэшнікаў; * гарачы вецер зьнішчальны будзе іхняй доляю. Бо Госпад праведны і любіць справядлівасьць. * Аблічча Ягонае бачыць праведнасьць. Слава... цяпер... Псалом 11 Кіраўніку хору. На актаву. Псалом Давіда Ратуй мяне, Госпадзе, бо не засталося пабожных, * праведнасьць зьнікла сярод людзей. Хлусяць адзін аднаму, * гавораць лісьлівыя словы з сэрцам няшчырым. Хай Госпад загубіць усе вусны крывадушныя* і дзёрзкі язык, Тых, што кажуць: „Язык - сіла нашая, * вусны - нашая зброя. Хто нам гаспадар?" Госпад кажа: „Вось устану, * абараню таго, каго хочуць улавіць". Словы Гасподнія - словы шчырыя, * срэбра выпрабаванае, без дамешкі зямлі, сем разоў ачышчанае. Ты, Госпадзе, захаваеш нас, * і зьберажэш нас ад гэтага роду давеку. Нязбожныя ходзяць горда навокал, * калі верх бярэ нікчэмнасьць людзкая. Псалом 12 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Дакуль, Госпадзе? Ці ж забудзешся на мяне зусім? * Дакуль хаваць перада мною будзеш твар Твой? Дакуль сум буду насіць у душы маёй* і жаль штодня ў сэрцы маім? Дакуль вораг мой будзе ўзносіцца нада мною? * Глянь на мяне і пачуй мяне, Госпадзе Божа мой! Прасьвятлі вочы мае, каб мне не заснуць сьмяротным сном, * каб вораг не казаў: „Я яго перамог"; Каб ня цешыліся праціўнікі мае, калі я пахіснуся; * Бо я ж спадзяваўся на міласэрнасьць Тваю; Хай сэрца маё ўзрадуецца збаўленьнем Тваім, * І я буду славіць Госпада, які дабро мне ўчыніў, * буду пяяць імю Госпада Усявышняга. Псалом 13 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Сказаў неразумны ў сэрцы сваім: „Няма Бога".* Сапсаваліся, робяць агідныя ўчынкі, * няма нікога, хто б рабіў дабро. Госпад глядзіць з неба на сыноў людзкіх, * каб убачыць, ці ёсьць разумны, што шукае Бога. Усе заблудзілі, сталіся нікчэмнымі, * няма ніводнага, хто б чыніў дабро. Ці ж не схамянуцца тыя, што чыняць няправеднае, * што паглынаюць мой народ, быццам хлеб, Госпада не прызнаюць? Задрыжаць яны ў страху, * калі Госпад заступіцца за род праведных. Вы хочаце ў нішто абярнуць задуму беднага, * але Госпад - прытулак ягоны. Збаўленьне Ізраіля прыйдзе з Сыёну. * Калі Госпад зьменіць лёс свайго народу, узрадуецца Якуб, усьцешыцца Ізраіль. Слава... цяпер... Псалом 14 Псалом Давіда Госпадзе, хто будзе жыхарыць у Тваім жыльлі,* хто пасяліцца на гары сьвятой Тваёй? Той, хто жыве беззаганна, чыніць справядлівасьць,* у сэрцы хавае правыя думкі; Хто ня ўзводзіць паклёпаў вуснамі сваімі,* ня робіць зла бліжняму свайму і суседа ня ганьбіць; Хто пагарджае несумленным,* а паважае тых, што баяцца Госпада; Хто дае абяцаньне бліжняму свайму і не мяняе яго; * хто не дае грошай сваіх на ліхву і не прымае подкупу супраць бязьвіннага. * Хто гэтак робіць, * не пахісьнецца ніколі. Псалом 15 Песьня Давіда Сьцеражы мяне, Божа,* бо на Цябе спадзяюся. Кажу Госпаду: „Ты - Госпад мой,* у дабры маім ня маеш патрэбы". Да сьвятых, што жывуць на Ягонай зямлі, * Ён выявіў дзівосную дабразычлівасьць. Памножацца і паскорацца цярпеньні тых,* што ідуць да чужога бога. Я ня буду браць удзелу ў іхніх крывавых ахвярах,* вусны мае не памянуць іхніх імёнаў. Госпад - частка спадчыны маёй і чашы маёй: * Ты трымаеш маю долю ў руцэ Тваёй. Спадчына выпала мне ў прыгожай аколіцы, * частка мая вельмі мілая мне. Бласлаўляю Госпада за тое, што даў мне разважнасьць, * што нават уночы сэрца маё навучае мяне. Госпад заўжды перада мною, * Ён праваруч мяне, дык не пахіснуся. Дзеля гэтага цешыцца сэрца маё, * радуецца душа, а цела маё спачывае бясьпечна. Бо Ты не пакінеш душы маёй у краіне мёртвых* і не дасі сьвятому Твайму бачыць тленнасьць. Ты мне пакажаш сьцежку жыцьця, поўню радасьці, што ў Табе,* і вечнае блаславенства па правай руцэ Тваёй. Псалом 16 Малітва Давіда Выслухай, Госпадзе, справядлівую справу маю, пачуй мой кліч, * нахілі вуха да мальбы маёй з вуснаў некрывадушных. Ад Цябе хай сыйдзе суд мой, * бо вочы Твае бачаць справядлівае. Калі ўведаеш сэрца маё, наведаеш мяне ўночы і выпрабуеш вагнём, * ня знойдзеш ува мне няправеднасьці. Вусны мае не зграшылі людзкім звычаем; * паводле словаў Тваіх я зьбярог шлях закону. Накіруй мае крокі на сьцежкі Твае, * каб не пахіснуцца нагам маім. Клічу Цябе, Божа, Ты ж выслухай мяне; * нахілі вуха Тваё да мяне, пачуй словы мае. Пакажы мне Тваю дзівосную міласэрнасьць, * бо Ты ратуеш верных Тваіх ад тых, што працівяцца руцэ Тваёй. Сьцеражы мяне, як зрэнку вока, * схавай мяне ў ценю крылаў Тваіх ад грэшнікаў, што нападаюць на мяне. Ворагі лютыя атачылі мяне. * Яны замкнулі сваё атлусьцелае сэрца, вуснамі сваімі горда гавораць. Вось яны на кожным кроку мяне абступаюць. * Цікуюць, каб мяне кінуць вобзем, Падобныя да льва, што дыхае на здабычу, * і да львяняці, што крыецца ў пячоры. Устань, Госпадзе, дарогу ім загарадзі і павалі іх, * вызвалі мячом Тваім душу маю ад грэшнікаў, І рукою Тваёю, Госпадзе, ад людзей, * лёс якіх - дачаснае жыцьцё, І чэрава якіх напаўняеш Тваімі дастаткамі; * чые сыны заўсёды сытыя, і рэшткі пакідаюць немаўлятам. А я ў праведнасьці пабачу твар Твой* і, прачнуўшыся, наталюся бачаньнем Цябе. Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 3 Псалом 17 Кіраўніку хору. Песьня слугі Гасподняга Давіда, што пяяў Госпаду ў дзень, калі Госпад вызваліў яго з рук ворагаў ягоных і з рук Саўла Люблю Цябе, Госпадзе, сіла мая!* Госпад - умацаваньне маё, крэпасьць мая і збаўца мой, Бог мой, памочнік мой, надзея мая,* абаронца мой, рог збаўленьня майго, заступнік мой! Госпада, хвалы годнага, паклічу* і вызвалюся ад ворагаў маіх. Хвалі сьмерці агарнулі мяне,* і струмені загубы ўстрывожылі мяне, Аблыталі мяне путы пякельныя* і сеці сьмерці мяне агарнулі. У маім горы я паклікаў Госпада,* усклікнуў да Бога майго, І Ён пачуў голас мой са сьвятыні сваёй,* мой кліч дайшоў да вушаў Ягоных. І вось задрыжэла і захісталася зямля,* асновы гораў ускалыхнуліся ў страху і затрэсьліся,* бо Госпад загарэўся гневам. Дым выйшаў ад гневу Ягонага, а з вуснаў Ягоных зьнішчальны агонь;* вугольле загарэлася ад Яго. Нахіліў нябёсы і зышоў уніз, * а цёмная хмара была пад нагамі Ягонымі, Сеў на хэрувімаў і паляцеў, * і нёсься на крылах ветру. Ён зрабіў цемру заслонаю сабе, * а пакрыцьцём - цёмныя воды хмараў нябесных. Перад Ягоным зьзяньнем разьбегліся хмары, * град і распаленае вугольле. І загрымеў Госпад на небе, * Усявышні падаў голас свой. Выпусьціў стрэлы свае і рассыпаў іх, * мноства маланак - і разагнаў іх. І паказаліся крыніцы водныя, * і адкрыліся асновы сусьвету ад грознага слова Гасподняга, * ад подыху духа Ягонага гневу. Ён працягнуў руку з вышыні і ўзяў мяне, * выцягнуў мяне з бездані воднай. Вызваліў мяне ад моцнага ворага, * ад ненавісьнікаў маіх, дужэйшых за мяне. Яны напалі на мяне ў дзень бяды маёй, * але Госпад быў мне абаронцам. Ён вывеў на прастору і вызваліў мяне: * бо любіць мяне. За праведнасьць маю ўзнагародзіў мяне Госпад. * Адплаціў мне за чысьціню рук маіх, Бо я сьцярог шляхі Гасподнія, * і не адступіў, зграшыўшы, ад Бога майго. Бо ўсе прысуды Ягоныя былі перада мною, * і я не цураўся Ягоных загадаў. Я быў перад Ім беззаганны, * і высьцерагаўся граху. І Госпад адплаціў мне згодна з маёй справядлівасьцю, * і паводле чысьціні рук маіх, як Ён сам бачыў. Для міласэрнага Ты - міласэрны, * і чыніш высакародна з высакародным. Са шчырым Ты - шчыры, * з хітрым - абачлівы. Бо Ты выбаўляеш народ пакорлівы, * а гордыя вочы ўпакорваеш. Бо Ты, Госпадзе, даеш сьвятло сьветачу майму, * прасьвятляеш, Божа мой, цемру маю. З Табою я кідаюся на ўмацаваньні ворага, * дзякуючы Богу майму пераскокваю праз мур. Дарога Божая беззаганная, Слова Гасподняе выпрабаванае вагнём. * Ён - шчыт абаронны для ўсіх, што спадзяюцца на Яго. Бо хто ж бог апроч Госпада? * Ці ёсьць апора апроч Бога нашага? Бог, які падперазаў мяне сілаю* і ўчыніў беззаганным шлях мой, Ён даў нагам маім зграбнасьць лані, * паставіў мяне на вышынях, Ён прывучыў рукі мае да бою, * а плечы - нацягваць лук масяжны. Ты даў мне шчыт Твайго збаўленьня, * правая рука Твая мяне падтрымала, і навука Твая ўзьвялічыла мяне. Ты пашырыў дарогу, па якой я ішоў, * і ногі мае не спатыкнуліся. Я гнаўся за ворагамі маімі, * дагнаў іх, і не вярнуўся, пакуль іх не разьбіў. Я разьбіў іх так, што яны палі ніц пад нагамі маімі* і не змаглі ўстаць. Ты падперазаў мяне сілаю да бітвы, * і кінуў пад ногі мае тых, што супраціўляліся мне. Ты змусіў да ўцёкаў ворагаў маіх, * і зьнішчыў тых, што ненавідзяць мяне. Яны ўзьнялі крык, але не прыйшоў да іх збаўца. * Клікалі Госпада, але Той не пачуў іх. Я разагнаў іх, як пыл на ветры, * растаптаў, як бруд на вуліцы. Ты мяне выбавіў ад сварак людзкіх, * паставіў мяне галавою народаў. Народ, якога я ня ведаў, служыць мне, * паслухмяны на мой першы кліч. Чужынцы лісьлівяць мне. * Чужынцы бялеюць, дрыжаць і пакідаюць умацаваньні свае. Хай жыве Госпад, блаславёны Бог мой, * і хай будзе праслаўлены Бог збаўленьня майго, Бог, які адплаціў за мяне* і падпарадкаваў мне народы; Што вызваліў мяне ад ворагаў маіх, * ўзьнёс над тымі, што працівіліся мне, і вырваў з рук гвалтаўніка. Таму, Госпадзе, буду славіць Цябе між народамі* і пяяць песьню хвалы Імю Твайму; Бо Ты даў каралю Твайму вялікую перамогу, * і явіў міласэрнасьць памазанцу Твайму Давіду і нашчадкам ягоным давеку. Слава... цяпер... Псалом 18 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Нябёсы абвяшчаюць славу Божую, * аб творах рук Ягоных расказвае небасхіл. Дзень дню кажа слова, * ноч ночы вестку перадае. Гэта ня словы, і не размова, * гуку якіх можна не пачуць: Па ўсёй зямлі разышоўся голас іх* і аж да краёў сьвету словы іх. Вось Ён паставіў намёт для сонца, * і яно, быццам жаніх, выходзіць са сьвятліцы* і цешыцца як волат, што прабягае свой шлях. З аднаго краю неба яно выходзіць* і бяжыць па коле да другога краю; * ад сьпёкі ягонай нішто не схаваецца. Закон Гасподні - дасканалы, ён умацоўвае душу; * сьведчаньні Госпада верныя - яны навучаюць простых; Запаветы Гасподнія правыя - яны радуюць сэрца; * загады Гасподнія ясныя - яны прасьвятляюць вочы. Страх Гасподні шчыры, ён трывае давеку. * Суды Гасподнія праўдзівыя, усе яны справядлівыя. Яны больш каштоўныя за золата, * золата найчысьцейшае, * саладзейшыя за мёд, што плыве з сотаў. Хоць слуга Твой зважае на іх, * і пільна стараецца іх захоўваць, Але хто можа бачыць хібы свае? * Ад тайных правінаў маіх ачысьці мяне! Барані таксама Твайго слугу ад пыхі, * каб яна не завалодала мною. Тады я буду беззаганны* і вольны ад вялікай правіны. Хай словы вуснаў маіх і думкі сэрца майго* будуць мілыя Табе, Госпадзе, Абаронца і Збавіцелю мой. Псалом 19 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Хай пачуе цябе Госпад у дзень суму, * хай імя Бога Якуба будзе табе абаронаю. Хай пашле табе дапамогу са сьвятыні* і дасьць падтрымку табе з Сыёну. Хай успомніць кожную ахвяру тваю, * і цэлапаленьні твае хай прыме. Хай Госпад споўніць жаданьні сэрца твайго* і зьдзейсьніць усе задумы твае. Узрадуемся з тваёй перамогі і ў імя Бога нашага ўздымем сьцягі. * Хай Госпад споўніць усе просьбы твае. Сёньня пазнаў я, што Госпад даў перамогу памазанцу свайму, * пачуў яго з неба сьвятога свайго, узмацніў сілаю пераможнай рукі сваёй. Адныя калясьніцамі, іншыя коньмі, * мы ж імем Госпада Бога моцныя. Тыя пахіснуліся і ўпалі, * а мы стаім і трымаемся! Госпадзе, збаў уладара і пачуй яго* ў дзень, калі будзе клікаць Цябе. Псалом 20 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Госпадзе, сілаю Тваёю цешыцца ўладар, * і з Тваёй дапамогі ён вельмі рады. Ты споўніў жаданьне сэрца ягонага* і просьбе вуснаў ягоных не адмовіў. Бо Ты пайшоў яму насустрач са шчодрым блаславеньнем, * вянец са шчырага золата Ты ўсклаў на галаву яму. Ён прасіў жыцьця ў Цябе, * і Ты абдарыў яго доўгімі днямі на век вякоў. Слава яго вялікая дзякуючы збаўленьню Твайму, * веліч і красу ўсклаў Ты на яго. Бо Ты даеш яму блаславеньне вечнае* і цешыш яго радасьцю перад абліччам Тваім. Бо ўладар спадзяецца на Госпада* і ласкаю Усявышняга не пахісьнецца. Хай рука Твая падзе на ўсіх ворагаў Тваіх, * хай правая рука Твая знойдзе тых, што ненавідзяць Цябе. Укінь іх, быццам у вогненную печ,* у час Твайго зьяўленьня. Госпад у гневе сваім наведае іх, * і вагонь праглыне іх. Нашчадкаў іх з зямлі выгубіш, * і племя іх спасярод сыноў людзкіх. Калі задумаюць яны на Цябе нешта дрэннае, * калі злую раду ўчыняць, ня здолеюць нічога; Бо Ты змусіш іх да ўцёкаў: * Твой лук нацэліш у твар іх. Устань, Госпадзе, у сіле Тваёй: * будзем пяяць і славіць магутнасьць Тваю. Слава... цяпер... Псалом 21 Кіраўніку хору. На досьвітку. Псалом Давіда Божа мой, Божа мой, чаму Ты мяне пакінуў? * Далёкія ад збаўленьня майго словы грахоў маіх. Божа мой, клічу ўдзень, і Ты ня чуеш, * уночы - і не адказваеш. Ты ж у сьвятыні жывеш, * Хвала Ізраіля! На Цябе спадзяваліся бацькі нашыя, * спадзяваліся, і Ты вызваліў іх; Клікалі Цябе, і былі збаўленыя, * Табе верылі, і не пасаромеліся. Я ж - рабак, а не чалавек, * сьмех для людзей, пагарда народу. Сьмяюцца з мяне ўсе, што глядзяць на мяне, * гавораць, ківаюць галовамі: „Верыў Госпаду, дык хай Ён вызваліць яго, * хай уратуе, калі любіць яго". Ты мяне вывеў з матчынага ўлоньня, * Ты даў мне бясьпеку ля грудзей маці. Табе ад нараджэньня я быў аддадзены, * ад улоньня маці маёй Ты быў маім Богам. Не аддаляйся ад мяне, бо я пакутую. * Блізка будзь, бо ня маю памочніка. Мноства быкоў атачыла мяне, * шалёныя быкі навокал мяне паўсталі. Разьзяўляюць на мяне свае пашчы, * быццам леў разьюшаны, рыкаюць. Я стаўся як вада разьлітая, * косьці мае павыходзілі з суставаў, * сэрца маё бы воск, мягчэе ў нутры маім. Як аскепак, высахла горла маё, * язык мой прыстаў да паднябеньня: * Ты абярнуў мяне ў пыл сьмерці. Бо сабакі мяне абселі, * зграя злачынцаў абкружыла мяне; Працялі рукі і ногі мае, * усе косьці мае магу палічыць. * А яны назіраюць і дзівяцца; Падзялілі між сабою ўсю вопратку маю* і аб адзеньні маім кідалі жэрабя. Ты ж, Госпадзе, не аддаляйся: * Памочнік мой, сьпяшайся на ратунак. Выратуй ад мяча душу маю, * і жыцьцё маё ад сабачых кіпцюроў; Выбаў мяне, убогага, * ад пашчы льва, ад рогаў быка. Абвяшчу братом маім імя Тваё* і буду славіць Цябе ў грамадзе; Усе, што баіцёся Госпада, хваліце Яго; * нашчадкі Якуба, слаўце Яго; шануйце Яго, усе нашчадкі Ізраіля! Бо Ён не пагардзіў і не пагрэбаваў галечай убогага, * і не схаваў перад ім твару свайго, але пачуў, калі той клікаў Яго. Да Яго мая песьня хвалы на вялікім сходзе; * выканаю абяцаньні мае перад тымі, што баяцца Яго. Хай бедныя ядуць і насыцяцца, і хай хваляць Госпада тыя, што шукаюць Яго. * Хай сэрцы іхнія жывуць давеку. Успомняць і вернуцца да Госпада ўсе канцы зямлі; * і ўсе плямёны людзкія падуць ніц перад абліччам Ягоным. Бо Гасподняе валадарства, * і Ён пануе над народамі. Яму адзінаму пакланяюцца ўсе тыя, што ў зямлі спачываюць, * перад Ім схіляюцца ўсе тыя, што зыходзяць у магілу. Нашчадкі мае служыць Яму будуць, * раскажуць пра Госпада наступным пакаленьням, А справядлівасьць Яго абвесьцяць будучым родам: * Так учыніў Госпад. Псалом 22 Псалом Давіда Госпад - мой пастыр, * і ні ў чым ня буду мець нястачы; На зялёных пашах Ён пасяліў мяне, прыводзіць мяне на ціхія воды. Ён жывіць маю душу, * вядзе мяне па простых сьцежках дзеля хвалы імя свайго. Калі б нават я йшоў змрочнай далінаю сьмерці, * не збаюся зла, бо Ты са мною. Жазло Тваё і посах Твой* - яны для мяне суцяшэньне. Ты падрыхтаваў стол для мяне перад ворагамі маімі, * алеем памазаў галаву маю: да краёў поўная чаша мая. Дабрыня і ласка будуць са мною праз усе дні жыцьця майго, * і буду жыць у доме Гасподнім на вякі вякоў. Псалом 23 Псалом Давіда: у першы дзень тыдня Гасподняя зямля і ўсё, што яе напаўняе, * сусьвет і ўсе жыхары яго. Бо Ён на морах яе заснаваў* і ўмацаваў на рэках. Хто ўзыдзе на гару Гасподнюю, * або стане на месцы сьвятым Яго? Чалавек з бязьвіннымі рукамі і чыстым сэрцам, * чыя душа не занятая марным, і які не прысягаў няшчыра бліжняму свайму. Ён атрымае блаславеньне ад Госпада* і заплату ад Бога, Збавіцеля свайго. Такі род тых, што шукаюць Яго, * што шукаюць аблічча Бога Якубавага. Брамы, падыміце шчыты вашыя; * адчыніцеся, вароты спрадвечныя, каб мог увайсьці Кароль славы! Хто ж той Кароль славы? * Госпад магутны і моцны, Госпад неадольны ў баі. Брамы, падыміце шчыты вашыя; * адчыніцеся, вароты спрадвечныя, каб мог увайсьці Кароль славы! Хто ж той Кароль славы? * Госпад сіл, Ён - Кароль славы! Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 4 Псалом 24 Псалом Давіда Да Цябе, Госпадзе, узношу душу маю: * Божа мой, на Цябе спадзяюся, ня дай мне зазнаць сораму: Хай не сьмяюцца з мяне ворагі мае. * Бо ўсе, што спадзяюцца на Цябе, не пасаромеюцца. Хай будзе пасаромлены той, * хто не датрымлівае слова без прычыны. Пакажы мне шлях Твой, Госпадзе, * навучы мяне шляхоў Тваіх. Кіруй мною ў праўдзе Тваёй і навучы мяне, * бо Ты Бог і Збаўца мой: на Цябе заўсёды спадзяюся. Згадай міласэрнасьць Тваю, Госпадзе, * міласэрнасьць, што трывае вечна. Ня будзь памятлівы грахоў маёй маладосьці і правінаў маіх, * але ўспомні ў міласэрнасьці Тваёй мяне, дзеля дабрыні Тваёй, Госпадзе. Госпад - добры і справядлівы; * Ён навучае грэшнікаў шляхоў сваіх. У справядлівасьці Ён кіруе пакорнымі, * настаўляе лагодных на праўду. Усе сьцежкі Гасподнія - ласка і праведнасьць* для тых, што захоўваюць Яго наказы і запаветы. Дзеля імя Твайго, Госпадзе, * адпусьці грэх мой, бо ён вялікі. Хто той чалавек, што баіцца Госпада? * Госпад пакажа яму, які абраць шлях. Сам ён зазнае шчасьця, * а нашчадкі яго будуць мець у спадчыну зямлю. Госпад спагадлівы да тых, што баяцца Яго, * і дае пазнаць ім свой запавет. Вочы мае заўсёды зьвернутыя да Госпада, * бо Ён сам вызваліць з сеці ногі мае. Глянь на мяне і зьмілуйся нада мною, * бо я самотны і няшчасны. Сунімі жальбу сэрца майго, * вызвалі мяне з маёй сьцятасьці. Глянь на маю бяду і цяжкасьці, * і адпусьці мне ўсе правіны мае. Глянь на безьліч ворагаў маіх, * што нянавісьцю лютаю ненавідзяць мяне. Сьцеражы мяне і вызвалі мяне, * каб мне ў спадзяваньні на Цябе не зазнаць сораму. Хай праведнасьць і бязьвіннасьць будуць мне абаронаю, * бо на Цябе, Госпадзе, спадзяюся. Вызвалі, Госпадзе, Ізраіля, * ад усіх бедаў яго. Псалом 25 Псалом Давіда Судзі мяне, Госпадзе, бо я чыніў беззаганна* і, усклаўшы надзею на Госпада, не пахіснуўся. Выпрабуй мяне, правер мяне; * наскрозь пранікні ў маё нутро і сэрца. Бо міласэрнасьць Твая заўжды перад маімі вачыма, * і я хаджу ў праўдзе Тваёй. Не засядаю на сходзе крывадушных* і з нягоднікамі не хаджу. Ненавіджу зборышча злачынцаў, * і з грэшнымі не сябрую. Памыю ў нявіннасьці рукі мае* і абыду вакол ахвярніка Твайго, Голасна абвяшчу хвалу Тваю* і раскажу пра ўсе цуды Твае. Госпадзе, я палюбіў дом Твой* і месца славы Тваёй. Не загубі душы маёй разам з грэшнікамі* і жыцьця майго з людзямі крыві, У чыіх руках злачынствы, * і чыя правая рука поўная хабару. Я ж жыву ў чысьціні, * дык збаў мяне і зьмілуйся нада мною. Нага мая стаіць на справядлівым шляху. * На зборах людзей буду славіць Госпада. Псалом 26 Псалом Давіда перад памазаньнем Госпад - сьвятло і збаўленьне маё: * каго мне баяцца? Госпад - абарона жыцьця майго: * перад кім мне дрыжаць? Калі нападаюць на мяне злачынцы, каб зьесьці цела маё, * - ворагі і непрыяцелі мае, - яны спатыкаюцца і падаюць. Хай стануць аблогаю супраць мяне, сэрца маё не збаіцца; * хай пойдуць на мяне з вайною, ня страчу надзеі. Аднаго прашу ў Госпада, аднаго шукаю: * каб мне жыць у доме Гасподнім праз усе дні жыцьця майго, Каб бачыць мне красу Гасподнюю* і аддавацца роздуму ў Ягонай сьвятыні. Бо ў дзень бяды Ён мяне схавае ў шатры сваім, * схавае ў тайніку жыльля свайго, на скалу ўздыме мяне. І вось цяпер уздымаю галаву маю* над ворагамі, што навокал мяне. Прынясу ахвяру радасную ў шатры Яго, * запяю і буду ў псалмах хваліць Госпада. Пачуй, Госпадзе, голас мой, калі я гукаю; * зьмілуйся нада мною і адгукніся мне. Ад імя Твайго сэрца маё гаворыць: „Шукайце аблічча Майго".* Шукаю, Госпадзе, аблічча Тваё. Не хавай аблічча свайго ад мяне, * у гневе не адкідай слугі Твайго. Ты - мой памочнік, дык не адкідай мяне; * не пакідай мяне, Божа, Збавіцелю мой. Нават калі б бацька і маці мае пакінулі мяне, * Госпад мяне да сябе прыгорне. Навучы мяне, Госпадзе, шляху Твайго, * вядзі мяне па роўнай дарозе з увагі на ворагаў маіх. Ня выдай мяне на волю непрыяцеляў маіх, * бо хлусьлівыя сьведкі і гвалтаўнікі паўсталі супраць мяне. Веру, што ўбачу дабрыню Гасподнюю на зямлі жывых. Чакай Госпада і будзь мужны; * няхай адважным будзе сэрца тваё, і спадзявайся на Госпада. Слава... цяпер... Псалом 27 Псалом Давіда Клічу Цябе, Госпадзе, Умацаваньне маё, * не маўчы мне ў адказ, каб я ня стаўся падобным да тых, што зыходзяць у магілу. Пачуй голас малітвы маёй, калі клічу Цябе, * калі ўздымаю рукі да сьвятыні Тваёй. Не загубі мяне з грэшнікамі* і з тымі, што чыняць беззаконьне, Што гавораць пра супакой з бліжнімі сваімі, * а ў сэрцах хаваюць злыя намеры. Дай ім паводле іхніх учынкаў* і паводле велічы злачынстваў іх. Паводле твораў рук іхніх адплаці ім, * дай ім тое, на што заслужылі. Яны не зважаюць на дзеі Гасподнія і на творы рук Ягоных, * дык няхай Ён іх зруйнуе і больш не адбудуе. Блаславёны Госпад, * бо Ён пачуў голас малітвы маёй; Госпад - мая сіла і шчыт мой. * Сэрца маё спадзявалася на Яго, і Ён дапамог мне; Дзеля гэтага радуецца сэрца маё, * і я слаўлю Яго ў песьнях. Госпад - сіла народу свайго, * замак абарончы для свайго памазанца. Збаў людзей Тваіх і блаславі набытак Твой, * будзь ім пастырам і апекуном на ўсе вякі. Псалом 28 Псалом Давіда пры заканчэньні скініі Аддайце Госпаду, сыны Божыя, * аддайце Госпаду славу і пашану! Аддайце Госпаду славу імя Яго, * у пышнай сьвятыні Ягонай пакланіцеся Яму. Голас Гасподні над водамі! * Загрымеў Бог славы, Госпад над водамі вялікімі! Голас Госпада магутны, * голас Госпада велічны! Голас Госпада ламае кедры, * Госпад ламае кедры Лібану, Ад голасу Яго Лібан скача, як цялятка, * і Сырыя - як малады вол. Голас Госпада крэсіць полымя вогненнае, * голас Госпада трасе пустыню, Госпад трасе пустыню Кадэш. Голас Госпада дубы выварочвае, зьдзірае кару ў лясох, * а ў сьвятыні Ягонай усё кажа: „Хвала!" Госпад сеў над патопам, * і, як Кароль, будзе сядзець Госпад давеку. Госпад сілу людзям сваім дасьць, * Госпад блаславіць людзей сваіх супакоем. Псалом 29 Псалом Давіда. Песьня пры пасьвячаньні дому Давіда Буду славіць Цябе, Госпадзе, бо Ты мяне вызваліў* і не аддаў ворагам маім на пацеху. Госпадзе Божа мой, * я клікаў Цябе, і Ты ацаліў мяне. Ты, Госпадзе, вывеў душу маю з краіны сьмерці; * з усіх тых, што зыходзяць у магілу, Ты ажывіў мяне. Сьпявайце песьню Госпаду, усе сьвятыя Яго; * аддайце падзяку сьвятому імю Ягонаму. Бо гнеў Яго трывае толькі хвіліну, * ласка ж Яго - праз усё жыцьцё. Увечары плач прыходзіць, * а радасьць раніцай. З пыхаю сваёю я сказаў: * „Не пахіснуся ніколі". Ты, Госпадзе, у дабрыні Тваёй зрабіў мяне дужым і слаўным; * калі ж Ты схаваў твар Твой, я сумеўся. Цябе, Госпадзе, клічу, * прашу зьмілаваньня ў Бога майго: „Якая карысьць з маёй крыві, з таго, што зыду ў магілу? * Ці ж пыл зямны будзе славіць Цябе і абвяшчаць вернасьць Тваю? Пачуй мяне, Госпадзе, зьмілуйся нада мною. * Прыйдзі, Госпадзе, мне на дапамогу!" І Ты перамяніў мой плач на вясельле, * зьняў з мяне зрэб'е і падперазаў радасьцю, Каб душа мая нязмоўкна пяяла Табе. * Госпадзе Божа мой, буду славіць Цябе давеку. Слава... цяпер... Псалом 30 Кіраўніку хора. Песьня Давіда ў час трывогі Госпадзе, на Цябе спадзяюся: ня дай мне пасаромецца ніколі. * Вызваль мяне ў справядлівасьці Тваёй. Нахілі вуха Тваё да мяне, * і прыйдзі хутчэй збавіць мяне! Будзь для мяне скалой абарончай, * умацаваньнем, дзе б мне знайсьці ратунак. Бо Ты - мая скала і ўмацаваньне. * Дзеля імя Твайго вядзі мяне і кіруй мною. Выведзі мяне з сеці, якую на мяне паставілі, * бо Ты мой надзейны прытулак. У рукі Твае аддаю дух мой, * Ты ж вызваліш мяне, Госпадзе, Божа верны. Ты ненавідзіш тых, што пакланяюцца нікчэмным ідалам, * я ж спадзяюся на Госпада. Буду радавацца і цешыцца з міласэрнасьці Тваёй, * бо Ты глянуў на гора маё, адняў ад душы маёй сум. Ты не аддаў мяне ў рукі непрыяцеля, * але паставіў ногі мае на месцы прасторным. Зьмілуйся нада мною, Госпадзе, бо я ў бядзе, * ад суму саслаблі вочы мае, душа мая і нутро маё. Жыцьцё маё марнее ад гора, і гады мае ад стогнаў; * саслабла ад суму сіла мая, і косьці мае высахлі. Я стаў сьмяхоцьцем для ўсіх ворагаў маіх, * ганьбаю для суседзяў, пудзілам для знаёмых. Хто мяне ўбачыць вонках, * уцякае ад мяне, Забыты, выкінуты з сэрца, быццам мёртвы, * я стаўся як разьбіты посуд. Я чуў шэпты многіх* - жах навокал! Тыя, што змаўляліся супраць мяне, * намерваліся пазбавіць мяне жыцьця. Я ж спадзяюся на Цябе, Госпадзе, * і кажу: „Ты - Бог мой". У рукох Тваіх доля мая: * выратуй мяне з рук ворагаў і тых, што перасьледуюць мяне. Прасьвятлі сьвятлом аблічча Твайго слугу Твайго, * збаў мяне ў міласэрнасьці Тваёй. Госпадзе, ня дай мне пасаромецца, * бо я клічу Цябе. Няхай нязбожныя пакрыюцца сорамам, * і няхай моўчкі зыдуць у апраметную. Хай зьнямеюць хлусьлівыя вусны, * што з пагардаю нахабна абмаўляюць праведнага. Вялікая Твая, Госпадзе, дабрыня, * якую Ты зьбярог для тых, што баяцца Цябе, І якую яўляеш на вачох у людзей* тым, хто на Цябе спадзяецца. Ты пакрываеш іх ценем аблічча Твайго ад намоваў людзкіх, * у намёце сваім хаваеш іх ад языкоў сварлівых. Блаславёны Госпад, * што дзівосную міласэрнасьць сваю явіў мне ў абарончым месьце. Я ж у зьбянтэжанасьці сваёй казаў: * „Адкінуты я ад Твайго аблічча!" Але Ты пачуў голас малітвы маёй, * калі я клікаў Цябе. Любіце Госпада, * усе сьвятыя Яго! Госпад сьцеражэ верных, * а гордым дае належную адплату з лішкам. Будзьце добрай думкі, і хай вашае сэрца будзе адважнае, * усе вы, што спадзяецеся на Госпада. Псалом 31 Псалом Давіда навучальны Шчасьлівы той, каму адпушчаныя правіны* і чые грахі пакрытыя. Шчасьлівы той, каму Бог віны не залічыць, * і ў каго ў душы няма падману. Пакуль я маўчаў, ссохлі косьці мае* сярод несьціханых стогнаў маіх. Бо ўдзень і ўночы цяжыла нада мною рука Твая, * сіла мая гібела, быццам у час летняй сьпёкі. Я вызнаў грэх мой перад Табою, * і не схаваў віны маёй. Сказаў: „Вызнаю няправеднасьць маю перад Госпадам".* І Ты дараваў мне віну грэху майго. Да Цябе будзе маліцца кожны верны ў час патрэбы. * Нават калі хвалі водныя будуць бушаваць навокал, яго яны не дасягнуць. Ты мой прытулак: захавай мяне ад перасьледу, * ахіні мяне радасьцю збаўленьня майго. „Навучу цябе і пакажу табе шлях, па якім ісьці; * буду табе дарадцам і не спушчу з цябе вачэй Маіх. Дык ня будзь як конь або мул, што ня маюць розуму, * якім патрэбныя цуглі і ўзда, бо інакш ня пойдуць да цябе". Шмат бедаў у бязбожнага, * але міласэрнасьць агортвае таго, хто спадзяецца на Госпада. Весяліцеся і цешцеся ў Госпадзе, усе праведнікі: * радуйцеся голасна, людзі чыстага сэрца. Слава...цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 5 Псалом 32 Псалом Давіда Усклікніце, праведныя, Госпаду ў радасьці: * хвала пасуе праведным. Слаўце Госпада на гусьлях, * сьпявайце Яму пад гукі дзесяціструннай арфы. Сьпявайце Яму новую песьню, * сьпявайце Яму мілагучна з ускліканьнем. Бо слова Гасподняе праведнае, * і ўсе ўчынкі Яго годныя веры. Ён любіць закон і справядлівасьць, * ласкі Гасподняй поўная зямля. Словам Гасподнім створанае неба, * і подыхам Ягоным - уся ягоная аздоба. Ён, быццам у мех, зьбірае марскія воды, * у сховішчах трымае марскія бездані. Хай уся зямля баіцца Госпада, * хай пакланяюцца Яму ўсе жыхары сьвету. Бо Ён сказаў, і сталася; * загадаў, і ўсё прыйшло да быцьця. Госпад намеры народаў робіць марнымі, * у нішто абарочвае задумы людзей. Воля ж Гасподняя трывае вечна, * задумы сэрца Ягонага - з пакаленьня ў пакаленьне. Шчасьлівы народ, чый Госпад - Бог; * людзі, якіх Ён выбраў спадчынай сабе. Госпад з неба глядзіць, * Ён бачыць усіх сыноў людзкіх. З месца прысутнасьці сваёй* Ён пазірае на ўсіх жыхароў зямлі: Ён, што сэрцы ўсіх стварыў, * і што зважае на ўсе ўчынкі іх. Мноства войска ня дасьць каралю перамогі, * не абароніць волата магутная сіла. Марна шукаць бясьпекі ў кані: * у ягонай сіле няма паратунку. Вочы Госпада на тых, што баяцца Яго, * што спадзяюцца на Ягоную дабрыню, Каб выратаваць ад сьмерці душы іх, * і даць ім спажыву ў часе голаду. Душа нашая чакае Госпада: * Ён - нашая дапамога і абарона. Ён - радасьць нашага сэрца, * і мы спадзяемся на Ягонае сьвятое імя. Хай міласэрнасьць Твая, Госпадзе, * будзе з намі, бо мы ўсклалі надзею на Цябе.
Псалом 33 Псалом Давіда, калі ён прыкінуўся неразумным перад Абімелехам, і той адпусьціў яго і ён адышоў Увесь час бласлаўляць буду Госпада: * хвала Ягоная заўжды на вуснах маіх. Госпадам будзе хваліцца душа мая: * хай пачуюць пакорныя і ўзрадуюцца. Слаўце Госпада са мною: * будзем разам узьвялічваць Яго. Я шукаў Госпада, і Ён пачуў мяне* і адняў ад мяне ўсю тугу маю. Гляньце на Яго і ўзрадуйцеся: * хай абліччы вашыя ня будуць пасаромленыя. Вось убогі ўсклікнуў, і Госпад пачуў яго* і ад усіх напасьцяў выбавіў яго. Анёл Гасподні стаіць, быццам мур абаронны, * вакол тых, што баяцца Яго, і выбаўляе іх. Пакаштуйце, і ўбачыце, як добры Госпад: * шчасьлівы той, хто да Яго прыбягае. Бойцеся Бога, усе сьвятыя Яго, * бо тыя, што Яго баяцца, не зазнаюць бяды. Багатыя зьбяднелі і церпяць голад; * тыя, што шукаюць Госпада, ня будуць мець ні ў чым нястачы. Хадзіце, дзеткі, паслухайце мяне: * страху Гасподняму навучу вас. Хто той чалавек, што любіць жыцьцё* і што рады бачыць шчасьлівыя дні? Устрымай язык твой ад злога* і вусны твае ад словаў крывадушных. Ухіліся ад злога і чыні дабро: * шукай супакою і захоўвай яго. Вочы Госпада зьвернутыя да праведных, * вушы Яго чуюць кліч іх. Твар Госпада супраць тых, што чыняць благое, * каб вынішчыць іх памяць на зямлі. Усклікнулі праведнікі, і Госпад пачуў іх* і ад усіх бедаў выбавіў іх. Блізкі Госпад да скрушлівых сэрцам, * прыгнечаных духам Ён выбаўляе. Шмат бедаў у праведніка, * і ад усіх іх ратуе яго Госпад. Ён сьцеражэ ўсе ягоныя косьці: * ніводная з іх ня скрышыцца. Сьмерць грэшнікаў лютая; * грашаць тыя, што ненавідзяць праведніка. Госпад вызваляе душы слугаў сваіх: * не зазнае кары той, хто на Яго спадзяецца. Слава... цяпер... Псалом 34 Псалом Давіда Ваюй, Госпадзе, супраць тых, што з боем ідуць на мяне, * паразі напасьнікаў маіх. Вазьмі шчыт і панцыр, * і ўстань мне на дапамогу. Замахніся кап'ём і ўтаймуй тых, што перасьледуюць мяне, * скажы душы маёй: „Я збаўленьне тваё". Хай сумеюцца і пасаромеюцца тыя, * што палююць на жыцьцё маё; Хай адступяць з ганьбаю тыя, * што хочуць шкодзіць мне; Хай будуць, як мякіна на ветры, * анёл Гасподні хай адгоніць іх. Хай дарога іх будзе цёмная і сьлізкая, * калі анёл Гасподні будзе гнацца за імі. Бо яны без прычыны паставілі пастку на мяне, * капаюць яму, хочучы майго жыцьця. Хай згуба прыйдзе на іх зьнячэўку, і пастка, якую паставілі, зловіць іх; * хай самі ўпадуць у яму, якую выкапалі. А мая душа будзе цешыцца ў Госпадзе, * будзе радавацца з Ягонай дапамогі. Уся мая істота скажа: * „Хто падобны да Цябе, Госпадзе, Які вызваляеш беднага з рук магутнага, * а з рук рабаўніка - ўбогага і жабрака". Усталі няправедныя сьведкі: * пытаюцца ў мяне, чаго ня ведаю. За дабро адплацілі мне злом: * да роспачы давялі душу маю. А я, калі яны гаварылі, надзяваў валасяную кашулю, * упакорваў пастом душу маю, і маліўся ў сэрцы маім. Хадзіў я сумны, быццам па сябру ці брату; * я быў як той, што плача па маці, * з жалю ўвесь прынізіўся. Але, калі я пахіснуўся, яны радасна прыбеглі, * супраць мяне зышліся, Б'ючы мяне зьнянацку, рвалі мяне на шматкі безупынку. * Насьміхаліся з мяне і нападалі на мяне, скрыгочучы зубамі. Дакуль будзеш глядзець, Госпадзе? * Ад тых, што рыкаюць, выхапі душу маю, ад львоў - жыцьцё маё! На вялікім сходзе буду дзякаваць Табе, * у вялікай грамадзе буду славіць Цябе. Хай нікчэмныя ворагі не пацяшаюцца з мяне, * хай ня мружаць вачэй тыя, што ненавідзяць мяне безпадстаўна. Бо яны не гавораць пра мір, * а для ціхіх у краіне задумваюць здраду. Раскрываюць супраць мяне раты свае і крычаць: * „Ага, ага! Мы бачылі на ўласныя вочы!" Ты бачыў, Госпадзе? Дык не змаўчы! * Госпадзе, не аддаляйся ад мяне! Прачніся і ўстань на абарону маю, * Божа і Госпадзе мой! Судзі мяне, Госпадзе, у справядлівасьці Тваёй, * няхай не пацяшаюцца злосна з мяне, Божа мой. Хай не падумаюць у сэрцы сваім: „Ага! Мы дамагліся свайго".* Хай ня скажуць: „Мы яго паглынулі". Хай сумеюцца і засаромеюцца тыя, * што цешацца з майго няшчасьця; Хай пакрыюцца сорамам і ганьбаю* ўсе, што горда ўздымаюцца супраць мяне. Хай цешацца і радуюцца тыя, што спрыяюць справе маёй* і хай гавораць заўсёды: „Хай узьвялічыцца Госпад, * якому любае шчасьце слугі Яго". А язык мой будзе абвяшчаць праведнасьць Тваю* і няспынна славіць Цябе. Псалом 35 Кіраўніку хору. Слугі Гасподняга Давіда Няправеднасьць гаворыць у сэрцы грэшніка; * няма ў яго страху Божага перад вачыма. Сам перад сабою хітрыць, * быцам шукае віны, каб яе ўзьненавідзець. Словы вуснаў ягоных - беззаконьне і крывадушнасьць, * ён не жадае здарова думаць, рабіць дабро. Ён задумвае няправеднасьць на пасьцелі сваёй, * зыходзіць на благую дарогу, ня гідзіцца злом. Міласэрнасьць Твая, Госпадзе, узвышаецца да неба, * а вернасьць Твая - да хмараў. Справядлівасьць Твая, як горы высачэзныя; суды Твае - глыбіня марская: * Ты, Госпадзе, ратуеш людзей і жывёлу. Як дарагая, Божа, ласка Твая: * сыны людзкія хаваюцца ў ценю крылаў Тваіх; Поўняцца дастаткам дому Твайго; * ручаём слодычаў Тваіх поіш іх. Бо ў Табе крыніца жыцьця, * і ў сьвятле Тваім бачым сьвятло. Прадоўжы ласку Тваю тым, што шануюць Цябе, * і справядлівасьць Тваю для правых сэрцам. Няхай нага гордага ня стопча мяне, * і рука грэшніка хай не дакранецца да мяне. Вось упалі тыя, што чынілі няправеднасьць, * праваліліся і ня могуць устаць. Слава... цяпер... Псалом 36 Псалом Давіда Не хвалюйся дарэмна з-за злыдняў* і не зайздросьць тым, што чыняць беззаконьне. Яны, як трава, хутка ссохнуць, * і зьвянуць, як зялёнае лісьце. Спадзявайся на Госпада і рабі дабро, * каб табе жыць бясьпечна на зямлі. Радуйся ў Госпадзе, * і Ён споўніць жаданьні сэрца твайго. Давер Госпаду дарогу тваю, * вер Яму, і Ён зробіць усё. Ён учыніць, што твая праведнасьць зазьзяе як сьвятло, * а права тваё - як ясны поўдзень. Супакойся ў Госпадзе, на Яго спадзявайся. * Не абурайся на таго, каму шанцуе на ягоным шляху, * на чалавека, які хавае благія намеры. Пакінь гнеў, сунімі злосьць, * пазбудзься зайздрасьці, каб не нарабіць зла. Бо злыдні згінуць, * а тыя, што спадзяюцца на Госпада, будуць валодаць зямлёю. Яшчэ хвіліна, і ня стане больш бязбожнага: * глянеш на ягонае месца - а яго там ужо няма. Пакорныя авалодаюць зямлёю* і будуць цешыцца глыбокім супакоем. Нязбожны надумвае зло на праведніка, * скрыгоча зубамі на яго. Але Госпад сьмяецца з яго, * бо бачыць, што дзень ягоны ўжо надыходзіць. Нязбожныя дастаюць свой меч, нацягваюць лук, * каб зьнішчыць беднага і няшчаснага, * каб забіць тых, што ідуць простай дарогаю. Меч іхні праб'е іх уласнае сэрца, * лукі іхнія будуць зламаныя. Лепшы малы дастатак праведніка, * чым вялікае багацьце бязбожнага. Бо плячо нязбожнага будзе скрышанае, * а справядлівых Госпад падтрымае. Госпад апякуецца жыцьцём бязьвінных, * і спадчына іхняя будзе трываць вечна. У часе патрэбы не зазнаюць сораму, * а ў галодную пару насыцяцца. А нязбожныя згінуць, * ворагі Госпада як краса лугоў завянуць, як дым разьвеюцца. Бязбожны пазычае і не аддае, * а праведны шчодры, ён раздае. Тыя, каго Госпад блаславіў, будуць валодаць зямлёю, * а тыя, каго Ён пракляў, будуць выгубленыя. Госпад мацуе крокі чалавека, * калі ягоная дарога Яму да спадобы. Нават калі б спатыкнуўся, не ўпадзе, * бо Госпад трымае яго за руку. Я быў малады, і ўжо састарэў, * але ня бачыў, каб праведнік быў пакінуты, * або каб ягоныя нашчадкі прасілі хлеба. Ён заўсёды шчодры, дае пазыку, * і род ягоны будзе блаславёны. Ухіліся ад благога і рабі дабро, * і будзеш жыць вечна. Бо Госпад любіць справядлівасьць і не пакіне верных сваіх. * А нікчэмнікі будуць адкінутыя, і род беззаконых згіне. Праведнікі будуць валодаць зямлёю* і жыць на ёй давеку. Вусны праведнага абвяшчаюць мудрасьць, * язык ягоны кажа праўду. Закон Бога ягонага ў сэрцы яго: * ногі ягоныя не спатыкнуцца. Бязбожны сочыць за праведнікам, * жадае зьвесьці яго са сьвету. Але Госпад не пакіне яго ў руцэ бязбожнага, * і ня дасьць абвінаваціць яго на судзе. Спадзявайся на Госпада, пільнуй дарогі Ягонай, * а Ён узьніме цябе, каб ты валодаў зямлёю: убачыш канец бязбожных. Я бачыў пыхлівага беззаконьніка, * які трымаў сябе высока, быццам кедр лібанскі. А калі я прайшоў, яго ўжо не было; * шукаў яго, але ня мог знайсьці. Глянь на сумленнага, дзівіся на праведнага, * бо чалавек міру будзе мець нашчадкаў. А ўсе грэшнікі будуць вынішчаныя, * патомства нязбожнага згіне. Збаўленьне праведнікаў ад Госпада; * Ён іхні прытулак у час трывогі. Госпад дапамагае ім і ад нязбожных ратуе, * збаўляе і ахоўвае іх, бо яны на Яго спадзяюцца. Слава...цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 6 Псалом 37 Псалом Давіда, на ўспамін пра суботу Госпадзе, у строгасьці Тваёй не судзі мяне* і ў гневе Тваім не карай мяне. Бо стрэлы Твае працялі мяне, * і рука Твая на мяне лягла. Няма здаровага месца на целе маім ад гневу Твайго; * няма супакою касьцям маім з прычыны граху майго. Бо правіны мае перавысілі галаву маю, * як цяжкае бярэмя, прыгнятаюць мяне бяз меры. Тхнуць, загніўшы, раны мае* з-за маёй неразумнасьці. Прыніжаны, я схіліўся, * увесь дзень сумны хаджу. Паясьніца мая поўная жару, * і няма здаровага месца на целе маім. Саслаб я, разьбіты звыш меры, * і стогне сэрца маё. Госпадзе, перад Табою ўсе мае жаданьні, * і ўздыханьні мае ня стоеныя. Сэрца маё трапеча, сіла пакінула мяне, * і няма больш сьвятла ў вачох маіх. Сябры мае і прыяцелі староняцца маёй хваробы, * і сваякі мае трымаюцца здалёку. Паставілі сеці на мяне, * замахваюцца на жыцьцё маё; Тыя, што жадаюць мне зла, * абмяркоўваюць ліхое ўвесь час. Я ж, быццам глухі, ня чую* і, быццам нямы, не расчыняю вуснаў маіх. І стаў я як чалавек, што ня чуе* і ня мае адказу ў вуснах сваіх. На Цябе, Госпадзе, спадзяюся: * Ты, Госпадзе Божа мой, выслухаеш мяне. Бо я сказаў: „Хай ня цешацца ворагі мае, * і не гавораць горда, калі нага мая пахісьнецца". Я вось-вось ужо падаю, * і боль мой заўсёды са мною. Прызнаюся ў віне маёй* і сумую з-за граху майго. А тыя, што без прычыны працівяцца мне, растуць у сілу: * многа тых, што без падставы ненавідзяць мяне, Тых, што злом плоцяць за дабро, * якія супраць мяне за тое, што я пра дабро дбаю. Не пакідай мяне, Госпадзе Божа мой, * не аддаляйся ад мяне. Сьпяшайся на дапамогу мне, * Госпадзе мой, збаўленьне маё! Псалом 38 Кіраўніку хору, Ідуфуму. Псалом Давіда Я сказаў: „Буду зважаць на шляхі мае, каб не зграшыць языком; * утаймую вусны мае, пакуль я ў прысутнасьці нязбожных". Занямеў я, стаў маўклівы бязьмерна, * хоць боль мой узмоцніўся. Але вось сэрца маё загарэлася, * ад думак маіх запалаў агонь у нутры маім, * і словы сарваліся з языка майго. Дай мне, Госпадзе, пазнаць мой канец і лік дзён маіх, * каб я ведаў нязначнасьць маю. Вось Ты адмерыў мне некалькі пядзяў дзён, * і жыцьцё маё нішто перад Табою: * Марнасьць кожны жывы чалавек. Сапраўды як цень мінае чалавек, * марна мітусіцца, зьбірае скарбы і ня ведае, хто іх забярэ. Так вось і цяпер, Госпадзе, чаго мне чакаць? * У Табе надзея мая. Выбаў мяне ад усіх бясчынстваў маіх, * не аддай мяне дурню на глум. Я маўчу, вуснаў маіх не раскрываю, * бо гэта Ты ўчыніў. Адхілі ад мяне ўдар Твой, * бо гіну ад узмаху рукі Тваёй. Пакараньнем за правіны Ты выпраўляеш чалавека, * як павуціньне, жыцьцё ягонае перад Табою. * Марна мітусіцца кожны чалавек. Выслухай, Госпадзе, малітву маю, пачуй мой кліч, * ня будзь глухі да плачу майго, бо я толькі госьць у Цябе, * прыхадзень - як і ўсе продкі мае. Пашкадуй мяне, каб я мог аддыхацца, перш як адыду* і больш ня будзе мяне. Псалом 39 Кіраўніку хору. Псалом Давіда Спадзяваўся я на Госпада, спадзяваўся моцна, * і Ён, схіліўшыся нада мною, пачуў кліч мой. Ён выцягнуў мяне з гібельнай ямы і з багністай твані, * паставіў на скалу ногі мае, і ўмацаваў мае крокі. Ён уклаў у вусны мае новую песьню, * песьню хвалы Богу нашаму. Многія ўбачаць і праймуцца пашанаю, * і будуць спадзявацца на Госпада. Шчасьлівы чалавек, які спадзяецца на Госпада, * а не ідзе сьледам за гордымі і тымі, што ўхіліліся да хлусьні. Госпадзе Божа мой, Ты ўчыніў шмат цудаў, * у провідзе Тваім ніхто Табе ня роўны. Я б жадаў пазнаць і расказаць пра яго, * але яму няма меры! Ахвяраў і прынашэньняў не захацеў Ты, але вушы адкрыў мне. * Цэлапальнай ахвяры за грэх Ты не вымагаў. Тады сказаў я: „Вось прыходжу, * у скрутку кнігі напісана пра мяне: Чыніць волю Тваю, Божа мой, для мяне радасьць, * а закон Твой жыве ў сэрцы маім". Я апавяшчаў справядлівасьць Тваю ў вялікай грамадзе; * не замыкаў вуснаў маіх: Госпадзе, Ты ведаеш. Праведнасьці Тваёй я не схаваў у сэрцы, * аб'явіў Тваю вернасьць і Тваё збаўленьне, І не ўтаіў ласкі Тваёй і праўды* перад вялікім сходам. Не хавай, Госпадзе, міласэрнасьці Тваёй ад мяне, * ласка Твая і вернасьць Твая хай заўсёды мяне сьцерагуць. Бо вось безьліч няшчасьцяў атачыла мяне, * адбіліся на мне мае правіны, так што ўжо не магу глядзець. Больш іх як валасоў на галаве маёй, * сэрца маё заняпала. Госпадзе, у дабрыні Тваёй ратуй мяне; * Госпадзе, сьпяшайся мне на дапамогу. Хай пасаромеюцца і пачырванеюць усе, * што пасягаюць на душу маю і хочуць яе загубіць. Хай адступяць назад, зьбянтэжаныя, тыя, * што цешацца з няшчасьцяў маіх. Хай сумеюцца і пакрыюцца ганьбаю тыя, * што кажуць мне: „Так яму трэба". Хай радуюцца і цешацца ў Табе ўсе, * што шукаюць Цябе, І хай кажуць тыя, каму любая Твая дапамога: * „Хай узьвялічыцца Госпад". Я ж нешчасьлівы і бедны, * але Госпад рупіцца аба мне. Ты - мая дапамога і збавіцель: * Божа мой, не пазьніся! Слава... цяпер... Псалом 40 Кіраўніку хора. Псалом Давіда Блаславёны той, хто дбае пра беднага і ўбогага: * у дзень няшчасьця Госпад выратуе яго. Госпад будзе сьцерагчы яго, * захавае яго пры жыцьці, Зробіць яго шчасьлівым на зямлі, * у рукі ворагаў не аддасьць. Госпад прыйдзе на дапамогу яму, немачнаму на пасьцелі, * суніме цярпеньні ягонай хваробы. Кажу: „Госпадзе, зьмілуйся нада мною; * ацалі мяне, бо я зграшыў перад Табою". Ворагі мае гавораць злосна пра мяне: * „Калі ж ён памрэ і імя ягонае згіне?" Хто прыходзіць наведаць мяне, гаворыць пустое, * у сэрцы сваім зло зьбірае, і як толькі выйдзе за дзьверы, разгалошвае яго. Усе ненавісьнікі мае шэпчуцца між сабою супраць мяне, * задумваюць зло на мяне, „Злосна гавораць пра мяне: * „Ён заснуў і ня ўстаць яму больш!". Нават прыяцель мой, якому я давяраў, які еў хлеб мой, * і той падняў пяту сваю на мяне. Але Ты, Госпадзе, зьмілуйся нада мною, * уздымі мяне, каб я адплаціў ім. Тады пазнаю, што Ты спагадаеш мне, * калі вораг ня возьме верху нада мною. У бязьвіннасьці маёй Ты захаваў мяне* і паставіў перад абліччам Тваім давеку. Блаславёны Госпад Бог Ізраіля адвеку і назаўсёды! * Няхай так будзе, няхай так будзе! Псалом 41 Кіраўніку хора. Навука. Сыноў Карэевых Як лань прагне вады з ручая, * так душа мая прагне Цябе, Божа. Душа мая прагне Бога, Бога жывога: * калі ж прыйду і ўбачу аблічча Божае? Сьлёзы сталіся мне хлебам удзень і ўночы; * кожны дзень мне кажуць: „Дзе Бог твой?" Душа мая расчульваецца, калі згадваю, * як я ішоў да месца скініі цудоўнай, Да дому Божага, * пад гукі радасьці і хвалы ў сьвяточным гурце. Чаму ты сумная, душа мая, * чаго трывожышся? Спадзявайся на Бога, бо я буду славіць Яго* - Збавіцеля майго і Бога майго. Душа мая прыгнобленая, * дзеля гэтага згадваю Цябе ў краіне Ярданскай і Гэрмонскай, на гары Місар. Бездань кліча бездань пад грымоты Тваіх вадаспадаў: * усе Твае плыні і хвалі хлынулі на мяне. Хай Госпад явіць мне сваю міласэрнасьць удзень, * а ўночы буду славіць Яго - Бога жыцьця майго. Кажу Богу: „Скала мая, чаму Ты забыўся на мяне? * Чаму хаджу сумны, прыціснуты ворагам?" Косьці мае крышацца, а ворагі сьмяюцца з мяне* і кожны дзень мне кажуць: „Дзе Бог твой?" Чаму ты сумная, душа мая, * чаго трывожышся? Спадзявайся на Бога, бо я буду славіць Яго* - Збавіцеля майго і Бога майго. Псалом 42 Псалом Давіда Судзі мяне, Божа, рассудзі справу маю супраць людзей бязьлітасных; * збаў мяне ад чалавека нягоднага і крывадушнага. Бо Ты, Божа, умацаваньне маё; чаму ж Ты мяне адкінуў? * Чаму хаджу сумны, прыгнечаны ворагам? Пашлі сьвятло Тваё і праўду Тваю: * хай яны вядуць мяне на гару сьвятую Тваю, да жыльля Твайго. Я прыйду да ахвярніка Божага, да Бога радасьці і весялосьці маёй; * буду хваліць Цябе на гусьлях, Божа, Божа мой! Чаму ты сумная, душа мая, чаго трывожышся? * Спадзявайся на Бога, бо я буду славіць Яго - Збавіцеля майго і Бога майго. Слава... цяпер... Псалом 43 Кіраўніку хора. Навука. Сыноў Карэевых Божа, мы чулі на ўласныя вушы, і бацькі нашыя расказалі нам* пра тое, што Ты ўчыніў у іхнія дні, у даўніну. Уласнай рукою Ты выгнаў паганаў, а іх насадзіў; * разьбіў народы, а іх пашырыў. Бо не занялі яны зямлі сілаю мяча свайго, * і ня ўласная рука дала ім перамогу, Але Твая правая рука і Тваё плячо, * і сьвятло аблічча Твайго, бо Ты іх упадабаў. Ты, Божа мой і Уладару мой, * даў перамогу Якубу. Табою мы разаб'ем ворагаў нашых, * у імя Тваё мы растопчам тых, што паўсталі на нас. Бо я не спадзяюся на мой лук, * і меч мой не выратуе мяне, Але Ты выратаваў нас ад нашых ворагаў, * і пасароміў нашых ненавісьнікаў. Богам мы хвалімся кожны дзень, * і славім імя Тваё давеку. Але цяпер Ты нас адкінуў і пасароміў, * не выходзіш больш з нашымі войскамі. Ты змусіў нас да ўцёкаў перад ворагамі нашымі, * і ненавісьнікі нашыя нас грабяць. Ты аддаў нас як авечак на зарэз, * і параскідаў нас сярод паганаў. Прадаў Ты свой народ за бесцан, * і няшмат зарабіў на продажы. Ты выставіў нас на сьмех суседзям, * на зьдзек і пагарду тым, што вакол нас. Ты зрабіў нас прымаўкай сярод паганаў, * народы, згадаўшы пра нас, ківаюць галовамі. Ганьба мая заўсёды перада мною, * сорам пакрывае мой твар Ад зьнявагаў і зьдзеку, * ад ворага і непрыяцеля. Усё гэта на нас звалілася, * хоць мы не забыліся на Цябе, і не парушылі саюзу Твайго; Сэрца нашае не адвярнулася, * і нашыя ногі не зышлі са сьцежкі Тваёй, Калі Ты нас сьцёр у месцы суму* і пакрыў сьмяротнай цемраю. Калі б мы забыліся на імя Бога нашага, * і працягнулі рукі да бога чужога, То ці ж бы Бог пра гэта ня ўведаў? * Ён знае таямніцы сэрца. Але ж гэта з-за Цябе нас усьцяж забіваюць, * і глядзяць на нас як на авечак, прызначаных на зарэз. Устань, Госпадзе; чаму сьпіш? * Прачніся, не адкідай нас назаўсёды! Чаму хаваеш аблічча Тваё, * забываешся на нашае гора і прыгнёт? Душа нашая расьцёртая ў пыл, * жывот наш прыстаў да зямлі. Устань нам на дапомогу* і вызваль нас у міласэрнасьці Тваёй. Псалом 44 Кіраўніку хору. Сыном Карэевым на навуку. Песьня пра любага З сэрца майго б'юць крыніцай прыгожыя словы: * песьню маю пяю Уладару; Язык мой* - пяро пісца. Ты - найпрыгажэйшы выглядам сярод сыноў людзкіх, * ласка точыцца з вуснаў тваіх; * дзеля гэтага блаславіў цябе Бог на вякі. Прывяжы меч твой да боку твайго, Моцны, * - гордасьць тваю і красу! Нацягні лук, і йдзі шчасьліва* і ўладарнічай дзеля праўды, лагоды і справядлівасьці, * і хай правая рука твая праславіцца вялікімі справамі. Стрэлы твае вострыя, народы скараюцца перад табою, * і млее сэрца ворагаў Уладара. Пасад Твой, Божа, на век вякоў; * скіпетар валадарства Твайго - скіпетар праведнасьці; Ты любіш справядлівасьць і ненавідзіш беззаконьне: * дзеля гэтага Бог, Бог твой, памазаў цябе алеем радасьці над усімі таварышамі тваімі. Пах смірны і алоэ і касіі ад вопраткі тваёй* і ад харомаў з слановай косьці, што цешаць цябе. Дочкі царскія* ў пашане ў цябе. Каралева стала па правай руцэ тваёй, * у вопратку пазалочаную апранутая, упрыгожаная. Слухай, дачка, глянь і нахілі вуха тваё, * і забудзься на народ твой, і дом бацькі твайго. І ўладар будзе прагнуць красы тваёй: * ён - твой гаспадар, і яму служы. Вось дачка Тыру прыходзіць з дарамі; * вяльможы людзкія будуць шукаць ласкі ў цябе. Уся слава дачкі каралеўскай у ёй самой; * яна апранутая ў залатую вопратку, * шматкаляровую, вышываную. Прыводзяць яе да ўладара; сьледам за ёю прыводзяць каралю дзеваў: * дружак ейных прыводзяць табе. Сярод радасьці і вясельля ўводзяць іх, * і яны ўваходзяць у царскі хорам. Замест бацькоў тваіх будуць табе сыны твае: * паставіш іх князямі па ўсёй зямлі. Імя тваё зраблю памятным з пакаленьня ў пакаленьне; * і на век вякоў будуць славіць цябе ўсе народы. Псалом 45 Начальніку хора з сыноў Карэевых. Песьня Бог - мой прытулак і сіла: * У цяжкасьцях Ён паказаў сябе магутным памочнікам. Таму не збаімся, нават калі б зямля правалілася, * і горы ўпалі ў сярэдзіну мора. Хай воды марскія бушуюць і кіпяць, * хай горы хістаюцца пад іхнім напорам: Плынь ракі нясе весялосьць у горад Божы* - сьвятое жытло Усявышняга. Бог у ім, і ён не пахісьнецца; * Бог на досьвітку дапаможа яму. Захваляваліся народы, * узбурыліся валадарствы, Госпад загрымеў громам, * зямля задрыжэла. Госпад сілаў з намі, * Бог Якуба - нашая абарона. Прыйдзіце, гляньце на ўчынкі Гасподнія, * дзівосныя ўчынкі, што зрабіў на зямлі. Ён прыпыняе войны па ўсёй зямлі, * нішчыць лукі, ломіць коп'і, шчыты агнём паліць. „Спыніцеся і пазнайце, што Я - Бог, * вышэйшы за ўсе народы, вышэйшы за зямлю". Госпад сілаў з намі, * Бог Якуба - нашая абарона. Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 7 Псалом 46 Кіраўніку хору. Сыноў Карэевых Усе народы, пляскайце ў далоні, * усклікніце Богу радасным голасам. Бо Госпад усявышні страшны: * Ён - вялікі Уладар над усёй зямлёй. Ён скарае перад намі народы, * і плямёны людзей кладзе нам пад ногі; Выбірае нам як спадчыну хвалу Якуба, * любага свайго. Бог узьнёсься пад радасныя воклікі, * Госпад - пад гучаньне трубаў. Сьпявайце Богу, сьпявайце; * сьпявайце Уладару нашаму, сьпявайце, Бо Бог - Уладар усёй зямлі. * Сьпявайце песьню хвалебную! Бог пануе над народамі, * Бог сядзіць на сьвятым пасадзе сваім. Уладары народаў зышліся з народам Бога Абрагама: * бо моцныя зямлі - Божыя, і Ён велічна ўзвышаецца.
Псалом 47 Псалом Сыном Карэевым. Другога дня тыдня Вялікі Госпад і годны ўсякай хвалы* ў месьце Бога нашага, на гары сьвятой Яго. Пышнае ўзвышша, радасьць усёй зямлі: на паўночным канцы яго - гара Сыён, горад Караля вялікага. У ягоных палацах вядомы Бог, які бароніць яго.. Вось уладары сабраліся, * разам зышліся. Як толькі ўбачылі - здранцьвелі, * зьбянтэжыліся і разьбегліся. Дрыготкі ахапілі іх і боль, быццам парадзіху. * Бурным ветрам Ты скрышыў караблі тарсійскія. Што чулі мы, тое і ўбачылі ў месьце Караля сілаў, * у горадзе Бога нашага. Бог умацоўвае яго давеку. Разважаем, Божа, пра Тваю міласэрнасьць* сярод людзей Тваіх. Імя Тваё, Божа, і хвала Твая сягаюць да канцоў зямлі. * Правая рука Твая поўная справядлівасьці. Хай цешыцца гара Сыён, * хай дочкі Юды радуюцца праз прысуды Твае. Прайдзіцеся па Сыёне, абыдзіце яго навокал, * палічыце ягоныя вежы. Прыгледзьцеся да ягоных сьценаў, * падзівецеся на ягоныя дамы, каб расказаць нашчадкам. Гэта Бог наш на век, і на век вякоў. * Ён будзе нашым правадыром давеку.
Псалом 48 Кіраўніку хору. Сыном Карэевым. Псалом Слухайце, усе народы, * зважайце, ўсе жыхары зямлі, Простыя людзі і сыны вяльможаў, * аднолькава багаты і ўбогі. Вусны мае кажуць мудрасьць, * разважнасьць - роздум сэрца майго. Схілю да прыповесьцяў вуха маё, * пад гукі гусьляў разгадку дам. Чаго мне баяцца ў дзень бяды, * калі атуляе мяне нікчэмнасьць прыгнятальнікаў, Што спадзяюцца на сваю сілу* і хваляцца вялікімі багацьцямі? Брат не выратуе: ці ж можа выратаваць чалавек? * Ён ня можа даць Богу выкуп за сябе, Або, хоць бы ўвесь час працаваў, * цану за збаўленьне душы сваёй, Каб жыць давеку* і ня бачыць тленнасьці. Ён бачыць, як паміраюць мудрыя, * аднолькава гінуць невукі і бязглуздыя, і пакідаюць багацьці свае іншым. Магілы - іхнія дамы давеку, * іхняе жыльлё з пакаленьня ў пакаленьне, * хоць сваім імем называлі яны землі. А чалавек, што жыве ў дастатку і не разумее; * прыраўноўваецца да неразумных жывёлаў, * стаецца як адзін з іх. Шлях іхні бяздумны, * хоць людзі пасьля ўхваляюць думкі іх. Быццам атару авец, гоняць іх у апраметную, * сьмерць - іхні пастух, а праведнікі будуць панаваць над імі. Хутка зьнікне іхняя сіла, * і апраметная будзе іхнім жыльлём. Але Бог выбавіць душу маю з бездані апраметнай, * Ён забярэ мяне да сябе. Не турбуйся, калі нехта багацее, * калі дастатак дому ягонага павялічваецца, Бо, калі памрэ, ня возьме нічога з сабою, * багацьці ягоныя ня зыйдуць з ім у магілу. І хоць пры жыцьці ён задаволены з сябе, * і іншыя хваляць яго, што ўсё добра ўладкаваў, - Ён усё роўна пойдзе туды, дзе ягоныя продкі, * якія ўжо давеку ня ўбачаць сьвятла. А чалавек, што жыве ў дастатку і не разумее, * прыраўноўваецца да неразумных жывёлаў, стаецца як адзін з іх. Слава... цяпер... Псалом 49 Псалом Асафа Бог багоў, Госпад прамовіў* і паклікаў зямлю ад усходу да захаду. З Сыёну зьзяе пышная краса Яго Бог яўна прыходзіць, Бог наш і не змаўчыць: * перад Ім зьнішчальны агонь, а вакол Яго бура бушуе. Ён кліча неба згары і зямлю, * каб судзіць на суд людзей сваіх: Зьбярыце Яму сьвятых ягоных, што замацавалі запавет з Ім ахвяраю. І нябёсы абвесьцяць справядлівасьць Ягоную: * бо сам Бог - судзьдзя. „Слухай, народзе мой, Я буду гаварыць; * буду сьведчыць супраць цябе, Ізраілю. * Я - Бог, твой Бог. Не за ахвяры твае Я буду дакараць цябе: * цэлапаленьні твае заўжды перада Мною. Не прыму цяляці з дому твайго, * ні казлятаў ад статкаў тваіх; Бо ўсе зьвяры ў лесе Мае, * і тысячы зьвяроў на Маіх гарах. Ведаю ўсіх птушак нябесных, * і краса ў полі вядомая Мне. Калі б Я і згаладаўся, не сказаў бы табе, * бо Мой сусьвет і ўсё, што яго напаўняе. Ці ж буду есьці мяса валоў, * або піць кроў казлоў? Прынясі Богу ахвяру хвалы, * і спаўняй абяцаньні твае Усявышняму. Пакліч мяне ў дзень суму: * Я выбаўлю цябе, і ты праславіш Мяне." А грэшніку кажа Бог: „Што ты гаворыш пра Мае законы, * і Мой саюз не зыходзіць з вуснаў тваіх, А сам ненавідзіш Маю навуку, * і словы Мае адкідаеш ад сябе? Калі бачыў злодзея, ты бег разам з ім, * і з чужаложнікамі сябраваў. Вуснам тваім ты даваў волю казаць злое, * язык твой рыхтаваў здраду. Ты сядзеў і нагавораў на брата твайго, * зьневажаў сына маці тваёй. Такое ты чыніў, а Я меў бы маўчаць? * Ты думаў, што Я такі як ты? * Я дакару цябе і пастаўлю грахі твае перад табою. Зразумейце гэта ўсе, што забываецеся на Бога, каб не схапіў вас, * - і ня будзе нікога, хто б мог вас выратаваць. Хто прыносіць ахвяру хвалы, той Мяне праслаўляе; * і хто так робіць, таму яўлю Я Божае збаўленьне."
Псалом 50 Начальніку хору. Псалом Давіда, калі прыйшоў да яго прарок Натан, пасьля таго як Давід зышося з Баршэбай Зьмілуйся нада мною, Божа, паводле Тваёй вялікай міласэрнасьці* і паводле мноства дабротаў Тваіх адымі беззаконьне маё. Асабліва абмый мяне з віны маёй* і ад грахоў маіх ачысьці мяне. Бо беззаконьне маё я знаю* і грэх мой заўжды перада мною. Табе адзінаму я зграшыў і зло перад Табою ўчыніў. * Ты ж справядлівы ў Тваім прыгаворы і правы ў судзе Тваім. Вось я быў зачаты ў беззаконьні, * і ў граху нарадзіла мяне мая маці. Але Ты, які любіш шчырасьць сэрца, * паказаў мне глыбіню і тайны мудрасьці Тваёй. Акрапі мяне гісопам, і буду чысты, * абмый мяне, і стану бялейшы за сьнег. Дай мне пачуць голас радасьці і вясельля: * хай узрадуюцца ўпакораныя косьці. Адвярні твар Твой ад маіх бясчынстваў* і ачысьці мяне ад усіх грахоў маіх. Сэрца чыстае ствары ва мне, Божа, * і дух правы абнаві ў нутры маім. Не адкінь мяне ад Твайго аблічча* і Духа Твайго Сьвятога не адымі ад мяне. Вярні мне радасьць Твайго збаўленьня* і ўмацуй ува мне дух ахвярнасьці. Буду навучаць грэшнікаў шляхоў Тваіх, * і грэшнікі зноў вернуцца да Цябе. Вызвалі мяне ад крыві пралітай, Божа, Божа майго збаўленьня: * хай язык мой у радасьці славіць Тваю справядлівасьць. Адчыні мае вусны, Госпадзе, * і вусны мае пачнуць абвяшчаць хвалу Тваю. Калі б Ты захацеў ахвяры, я даў бы яе: * на цэлапаленьні, аднак, Ты не глядзіш прыхільна. Ахвяра Богу - дух скрушлівы: * сэрцам пакорным і поўным скрухі Ты, Божа, не пагардзіш. Пакажы, Госпадзе, з ласкі Тваёй спагаду Сыёну: * хай муры Ерусаліму будуць зноў узьнесеныя. Тады глянеш прыхільна на правыя ахвяры, дары і цэлапаленьні: * тады ўскладуць цялят на Твой ахвярнік. Слава... цяпер... Псалом 51 Начальніку хору. Навука Давіда пасьля таго, як прыйшоў Дойк Ідумэйскі і данёс Саўлу, сказаўшы, што Давід прыйшоў у дом Абіэлеха Чаго хвалішся злосьцю, * вяльможны нягоднік? Увесь час думаеш пра загубу; * язык твой, крывадушнік, востры як брытва. Любіш зло больш за дабро, * хлусьню больш за праўду. Любіш усе згубныя размовы, * язык вераломны! Таму зьнішчыць цябе Бог, на вякі адкіне цябе, * вырве з твайго жытла і выкараніць з зямлі жывых. Праведнікі ўбачаць і спалохаюцца; * будуць сьмяяцца з яго і казаць: „Вось чалавек, што не захацеў мець Бога сваім заступнікам, * але спадзяваўся на мноства багацьцяў сваіх і мацнеў у сваёй пыхлівасьці". Я ж, быццам аліўнае дрэўца, што цьвіце ў доме Божым, * буду спадзявацца заўсёды на Божую міласэрнасьць. Буду хваліць Цябе давеку за ўсё, што Ты ўчыніў, * і праслаўляць імя Тваё, бо добра гэта перад абліччам сьвятых Тваіх.
Псалом 52 Начальніку хору. На духавых прыладах. Навука Давіда Сказаў дурань у сэрцы сваім: „Няма Бога".* Сапсаваліся, агідныя рэчы ўчынілі, * няма нікога, хто б рабіў дабро. Бог глядзіць з неба на сыноў людзкіх, * каб бачыць, ці ёсьць разумны, які шукае Бога. Усе да аднаго зблудзілі, зьнікчэмнелі, * не засталося нікога, хто б рабіў дабро. Няўжо ж не схамянуцца тыя нягоднікі, * што зьядаюць Мой народ, быццам хлеб, і ня клічуць Бога? Там абамлелі ад страху, дзе страху не было, * бо Бог параскідаў косьці тых, што шукалі людзкое славы. Яны пакрыліся сорамам, * бо Бог адкінуў іх. Каб ужо прыйшло збаўленьне Ізраіля з Сыёну! * Калі Бог адменіць долю свайго народу, * Якуб узрадуецца, Ізраіль усьцешыцца.
Псалом 53 Начальніку хору. Навука Давіда ў песьнях, калі прыйшлі Зіфэі і сказалі Саўлу: Ці ня ў нас хаваецца Давід? Божа, дзеля імя Твайго збаў мяне, * і сілаю Тваёю судзі мяне. Пачуй, Божа, малітву маю, * прыхілі вуха Тваё да голасу вуснаў маіх. Бо вось гордыя паўсталі супраць мяне і гвалтаўнікі шукаюць душы маёй, * і ня маюць Бога перад сабою. Але Бог памагае мне, * і Госпад - заступнік душы маёй. Ты адплоціш за зло ворагам маім: * у справядлівасьці Тваёй зьнішчы іх. Ахвотна прынясу ахвяру Табе, * і буду славіць імя Тваё добрае, Госпадзе. Бо Ты выбавіў мяне ад усялякай бяды, * і вочы мае бачылі сорам ворагаў маіх.
Псалом 54 Начальніку хору. Навука Давіда ў песьнях Пачуй, Госпадзе, малітву маю, * і не пагардзі просьбаю маёю. Глянь на мяне і пачуй мяне: * мучуся я ў бядзе маёй, Хвалююся я ад голасу ворага* і ад перасьледу грэшніка. Бо яны ўзводзяць на мяне няшчасьці* і ў гневе паўстаюць на мяне. Сэрца маё поўнае трывогі, * і страх сьмяротны апанаваў мяне. Страх і трапятаньне прыйшлі на мяне, * і жах сьмерці абняў мяне. І кажу: „Калі б меў крылы як голуб, * я б паляцеў і супачыў, Уцёк бы далёка і пасяліўся бы ў пустэльні; * Шукаў бы сховішча ад буры і ад навальніцы." Разгані іх, Госпадзе і разьдзялі языкі іх, * бо бачу гвалт і разлад у горадзе. Удзень і ўночы ходзяць яны вакол па мурох ягоных, * а ўнутры яго - беззаконьне і крыўда. Сярод яго - пастка і згуба, * мана і крывадушша не зыходзяць з ягоных вуліцаў. Калі б мяне скрыўдзіў вораг, я б лягчэй гэта перажыў, * схаваўся бы ад яго. Але ж ты быў маім прыяцелем, * сябрам і давераным; З табою я жыў ў салодкім сумоўі, * разам хадзілі мы ў дом Божы. Сьмерць нечакана прыйдзе на іх, і сыдуць жывыя ў бездань, * бо дамы і нутры іхнія поўныя злосьці. Я ж буду клікаць Бога, * і Госпад захавае мяне ад загубы. Увечары, раніцай і апоўдні буду жаліцца і ўздыхаць, * і Ён пачуе голас просьбы маёй. Захавае ў бясьпецы душу маю ад напасьнікаў, * бо многа тых, што супраць мяне. Бог пачуе і ўпакорыць іх, - Той, што пануе вечна, * бо яны не пакаюцца, Бога не баяцца. Узьнялі руку сваю на прыяцеляў, * не датрымалі саюзу. Вусны іх мякчэйшыя за масла, * а сэрцы іх скорыя да бітвы. Словы іх больш пяшчотныя за аліву, * а ў сапраўднасьці ж гэта - вострыя мячы. Ускладзі клопат твой на Госпада, і Ён падтрымае цябе: * не дазволіць ніколі праведніку пахіснуцца. Ты ж, Госпадзе, зьвядзі іх у бездань загубы: * людзі лютыя і здраднікі не дажывуць да паловы дзён сваіх. Ты ж, Госпадзе, надзея мая. Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 8 Псалом 55 Начальніку хору. Пра людзей, аддаленых ад сьвятыні, памятная песьня Давіда, калі паланілі яго чужынцы ў Гэфі Зьмілуйся нада мною, Божа, * бо стапталі мяне людзі, Увесь час нападаюць на мяне* і чыняць мне ўціск. Штодня лютуюць мае ворагі* - шмат тых, што нападаюць на мяне. Калі мяне агорне трывога, * на Цябе спадзяюся! Перад Богам словы хвалы маёй ўвесь дзень, * на Бога спадзяюся, і не збаюся: * што мне можа зрабіць чалавек? Увесь дзень мяне абмаўляюць, * усе думкі іхнія на тое, каб пашкоддзіць мне. Зьбіраюцца, сочаць, засеўшы, за маімі крокамі, * робяць засаду на душу маю. Адплаці ім, Божа, за іхняе беззаконьне: * у гневе Тваім разьбі народы. Шляхі майго блуканьня Табе вядомыя; * Ты сабраў сьлёзы мае: * ці ж яны не запісаныя ў кнізе Тваёй? Як толькі гукну Цябе, * ворагі мае адступаюць. Ведаю напэўна, што Бог са мною. * Перад Богам словы хвалы маёй, На Бога спадзяюся, і не збаюся: * што мне можа зрабіць чалавек? Я зьвязаны абяцаньнем, якое даў Табе. * Табе прынясу ахвяру хвалы. Бо Ты захаваў жыцьцё маё ад сьмерці, * і ня даў назе маёй спатыкнуцца, * каб я мог хадзіць перад Богам у сьвятле жывых.
Псалом 56 Кіраўніку хору. „Не загубі". Песьня Давіда, калі ён уцёк ад Саўла ў пячору Зьмілуйся нада мною, Божа, зьмілуйся нада мною, * бо на Цябе спадзяецца душа мая; У ценю крылаў Тваіх схаваюся, * дакуль не міне бяда. Буду гукаць Бога найвышэйшага, * Бога, які дабро мне чыніць. Ён пашле з неба мне паратунак, * пасароміць тых, хто мяне перасьледуе. Хай Госпад пашле міласэрнасьць сваю* і праўду сваю! Душа мая сярод ільвоў, што пажыраюць сыноў людзкіх; * зубы іхнія - дзіды і стрэлы, а язык - востры меч. Узьнясіся вышэй за нябёсы, Божа, * і над усёй зямлёй хай разыдзецца слава Твая! Яны падрыхтавалі сеткі для ног маіх, душу маю сьціснулі; * выкапалі дол перада мною, але самі ў яго ўпалі. Бадзёрае сэрца маё, Божа, бадзёрае сэрца маё: * буду сьпяваць і граць Табе. Прачніся, душа мая, прачніцеся, лера і гусьлі! * Я ўстану на досьвітку. Буду славіць Цябе, Госпадзе, сярод людзей; * буду пяяць Табе сярод народаў. Бо веліч міласьці Тваёй - да нябёсаў, * і праўда Твая - да хмараў. Узьнясіся вышэй за нябёсы, Божа, * і хай па ўсёй зямлі разыдзецца хвала Твая!
Псалом 57 Начальніку хору. „Не загубі". Памятная песьня Давіда Ці сапраўды праўду гаворыце, * ці справядліва судзіце, сыны людзкія? Вы ж задумалі беззаконьне ў сэрцах вашых, * рукі вашыя чыняць гвалт на зямлі. Ад улоньня маці бязбожныя сышлі з дарогі; * ад нараджэньня зблудзілі, гаворачы няпраўду. Атрута іхняя, быццам яд зьмяіны, * яд глухое гадзюкі, што затуляе вушы, Каб ня чуць голасу заклінальніка, * чараўніка, што кладзе замову. Божа, скрышы зубы ў іхніх пашчах; * зламай, Госпадзе, іклы львянятаў! Няхай сыдуць, як разьлітая вада; * няхай стрэлы іхнія, калі яны іх нацэляць, ступяцца. Няхай зьнікнуць, як разьмяклы смоўж; * як скінуты жанчынаю плод, што сонца ня бачыў. Перш як быльлё загарыцца пад вашымі катламі, * хай подых ветру разьвее яго зялёным. Усьцешыцца праведнік, калі ўбачыць пакараньне: * абмые ногі свае ў крыві нязбожнага. І скажа чалавек: „Сапраўды, ёсьць узнагарода для праведніка! * Сапраўды, ёсьць Бог, які судзіць на зямлі!" Слава... цяпер... Псалом 58 Начальніку хору. „Не загубі". Памятная песьня Давіда, калі Саўл паслаў сьцерагчы ягоны дом і забіць яго Вызвалі мяне ад ворагаў маіх, Божа мой! * Абарані ад тых, што паўстаюць на мяне. Выбаў мяне ад тых, што робяць беззаконьне; * ратуй ад мужоў крыві. Вось яны цікуюць на душу маю; * дужыя зьбіраюцца супраць мяне. * Госпадзе, няма ўва мне ні граху ні правіны; Яны зьбіраюцца і нападаюць на мяне, бязьвіннага. * Устань, выйдзі насустрач мне і глянь. Ты ж, Госпадзе, Божа сілаў, Божа Ізраіля, * глянь і наведай усе народы, не шкадуй ніводнага з вераломных. Увечары вяртаюцца яны, выюць, як сабакі, * ходзяць вакол па месьце. Вось яны блюзьняць языкамі сваімі, * зьняважлівыя словы у іх на вуснах; * думаюць: „Хто нас пачуе?" Але Ты, Госпадзе, пасьмяесься з іх, * Ты пасароміш усе народы. На Цябе буду спадзявацца, Сіла мая, * бо Ты, Божа - мая абарона. Бог мой, які мяне любіць, хай прыйдзе да мяне з дапамогаю, * хай дасьць мне радасьць бачыць паразу ворагаў маіх. Разгані іх, Божа, хай народ мой ня горшыцца; * пасаром іх сілаю Тваёю і звалі іх з ног, Госпадзе, абаронца мой. Кожнае слова вуснаў іхніх - грэх; хай заблытаюцца ва ўласнай пыхлівасьці* за праклёны і хлусьню, што яны пашыраюць. Вынішч іх у гневе Тваім, зьнішчы іх, каб іх ня стала; * каб ведалі ўсе, што Бог пануе ў Якубе і аж да канцоў зямлі. Увечар вяртаюцца яны, выюць, як сабакі, * ходзяць вакол па месьце. Хай блукаюць у пошуках спажывы* і, не наеўшыся, скавычуць. Я ж буду пяяць пра сілу Тваю, і зранку абвяшчаць Тваю міласэрнасьць, * бо Ты - мая абарона і прытулак у час бяды. Буду пяяць Табе, Сіла мая! * Бо Ты, Божа - мой заступнік, Мой Бог, які мяне мілуе.
Псалом 59 Начальніку хору. Пра тых, што маюць перамяніцца. Памятная песьня і навука Давіда, калі спаліў Сырыю мэзапатамскую і Сырыю Цованскую, і калі Іааў, вярнуўшыся, разьбіў у даліне Соль дваццаць тысяч ідумэяў Божа, Ты адкінуў нас, разьбіў нас, разгневаўся; * цяпер ізноў уздымі нас. Ты страсянуў зямлю, раскалоў яе; * загаі ейныя шчыліны, бо яна хістаецца. Ты абышоўся жорстка з народам Тваім, * напаіў яго віном, якое адымае сілу. Ты паставіў сьцяг для тых, што баяцца Цябе, * каб яны ўцяклі ад лука, Каб тыя, каго любіш, маглі ўратавацца. * Збаў іх правай рукой Тваёй, і выслухай мяне. Бог прамовіў у сьвятыні сваёй: * „Усьцешуся, разьдзялю Сіхэм, і даліну Сукот разьмеру. Мой Галаад, Мая зямля Манасіі, * Эфраім - шолам на галаве Маёй, Юда - скіпетар Мой. Мааб - умывальная чаша Мая; * на Ідумэю бот свой пастаўлю, над Філістыяй запаную". Хто ўвядзе мяне ва ўмацаваны горад? * Хто давядзе мяне да Эдому? Ці ня Ты, Божа, адкінуў нас* і ўжо ня выходзіш з нашымі войскамі? Дай нам дапамогу супраць ворага; * бо людзкая падтрымка дарэмная. З Богам мы явім сілу: * Ён патопча нашых ворагаў.
Псалом 60 Начальніку хору. Псалом Давіда Пачуй, Божа, гуканьне маё, * выслухай малітву маю! Ад канцоў зямлі я клікаў Цябе, калі сэрца маё саслабла. * Уздымі мяне на скалу, для мяне недасяжную. Бо для мяне Ты - мой прытулак, * абаронная вежа супраць ворага. Каб толькі я мог заўжды жыць у Тваім жытле, * хавацца пад ценем крылаў Тваіх! Бо Ты, Божа, выслухаў жаданьні мае, * і даў мне ў спадчыну тых, што баяцца імя Твайго. Дадай дзён каралю, * прадоўжы гады ягоныя з пакаленьня ў пакаленьне. Перад Богам хай ён вечна пануе; * дай ласку і вернасьць, каб сьцераглі яго. Тады буду заўжды пяяць імю Твайму* і штодня выконваць абяцаньні мае. Слава... цяпер... Псалом 61 Начальніку хору Ідыфума. Псалом Давіда Толькі ў Богу душа знаходзіць спачынак, * ад Яго прыходзіць мне дапамога. Толькі Ён - моц мая і збаўленьне, * Ён мой абаронца, і я не пахіснуся. Дакуль будзеце нападаць на чалавека, * усе разам старацца зваліць яго, Быццам пахілую сьцяну* або мур, што развальваецца? Яны задумалі скінуць мяне з вышыні, * зьвярнуліся да хлусьні; Вуснамі сваімі бласлаўляюць, * а ў сэрцы праклінаюць. Толькі ў Богу знойдзеш супакой, душа мая, * бо на Яго надзея мая. Толькі Ён - моц мая і збаўленьне, * Ён мой абаронца, і я не пахіснуся. Богу збаўленьне маё і хвала, * сіла мая; у Богу мой прытулак. У кожны час спадзявайцеся на Яго, людзі! * Раскрыйце сэрцы вашыя перад Ім: Бог - наш прытулак. Сыны людзкія - як подых ветру; * сыны магутных - марнасьць; Калі іх пакласьці на шалі, яны ўзносяцца ўгару, * усе разам яны лягчэйшыя за подых. Не спадзявайцеся на гвалт і не хваліцеся рабункамі; * да багацьцяў, - хоць бы яны і расьлі, - не прывязвайце сэрцаў. Госпад сказаў слова; * я чуў пра дзьве рэчы: „Сіла ў Бога, і міласэрнасьць ў Цябе, Госпадзе; * Ты аддаеш кожнаму паводле ўчынкаў яго". Псалом 62 Псалом Давіда, калі ён быў у пустэльні Ідумэйскай Божа, Ты - Бог мой! Цябе пільна шукаю. * Душа мае жадае Цябе, Цябе шукае цела маё, * высахлае, бы зямля сасмаглая і бязводная. Я шукаю Цябе ў сьвятыні, * каб убачыць сілу Тваю і славу Тваю. Бо міласьць Твая лепшая за жыцьцё; * вусны мае будуць славіць Цябе. Буду ўсхваляць Цябе, пакуль буду жыць, * і ў імя Тваё буду ўздымаць рукі мае. Душа мая насыціцца, быццам тлушчам і аліваю, * вусны мае вясёлым голасам хваліць Цябе будуць. Згадаю Цябе на маёй пасьцелі: * думаць пра Цябе буду падчас начных чуваньняў. Бо Ты прыйшоў мне на дапамогу, * і ў цені крылаў Тваіх цешуся. Да Цябе імкнецца душа мая, * правая рука Твая падтрымлівае мяне. Тыя ж, што жадаюць загубіць душу маю, * зыйдуць у бездань апраметную. Будуць аддадзеныя пад меч, * стануцца здабычаю шакалаў. А ўладар будзе радавацца ў Богу; * хваліцца будзе кожны, хто Ім клянецца; * а вусны тых, што кажуць бясчынствы, будуць замкнёныя. Псалом 63 Начальніку хору. Псалом Давіда. Божа, пачуй голас мой, які ўзношу ў малітве, * сьцеражы маё жыцьцё ад пагарды ворага. Схавай мяне ад намераў злачынцаў, * і ад зграі зласьлівых, Якія навастрылі, як меч, языкі свае, * пускаюць атрутныя словы як стрэлы, Каб употайку пацэліць у беззаганнага, * параніць яго зьнянацку, бяскарна. Яны ўмацаваліся ў злым намеры, * намаўляюцца, каб употайку паставіць пасткі; * кажуць: „Хто нас убачыць?" Задумваюць злачынствы, хаваюць свае намеры; * думкі і сэрцы кожнага поўныя хітрасьці. Але вось Бог паражае іх стрэламі: * зьнячэўку пакрываюцца ранамі. Язык іх уласны рыхтуе ім загубу; * усе, хто іх бачыць, хітаюць галовамі з асуджэньнем. І страх абымае людзей, і яны славяць учынкі Божыя, * і разважаюць пра Ягоныя дзеі. А праведнік цешыцца ў Госпадзе і спадзяецца на Яго, * і хваляцца ўсе правага сэрца. Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 9 Псалом 64 Начальніку хору. Псалом Давіда. Песьня Табе, Божа, належыць хвала на Сыёне; * Табе споўняцца абяцаньні ў Ерусаліме. Да Цябе, што выслухоўваеш малітву, * прыходзіць кожны сьмяротны. Беззаконныя ўчынкі прыгнятаюць нас: * Ты ж ачысьці правіны нашыя. Шчасьлівы той, каго Ты выбраў і прыгарнуў: * ён будзе жыць у хорамах Тваіх. О, каб нам насыціцца дабротамі дому Твайго, * сьвятасьцю сьвятыні Тваёй! У справядлівасьці Тваёй выслухай нас, * Божа, Збавіцелю наш, Дзівосны ў цудах Тваіх, * надзея ўсіх канцоў зямлі і тых, што далёка на моры. Ты ўмацоўваеш горы сілаю Тваёю, * Ты падперазаны магутнасьцю. Ты суцішаеш бурную глыбіню марскую, * шум хваляў і бунт народаў! З-за цудаў Тваіх устрывожацца тыя, што жывуць на межах зямлі. * Надыход раніцы і вечара Ты ўпрыгожваеш. Ты наведваеш зямлю і навадняеш яе, * узбагачаеш яе бязьмерна. Струмень Божы поўны вады. * Ты рыхтуеш хлеб, бо так Ты ўладкаваў зямлю. Ты навадняеш ейныя барозны, выраўноўваеш ейныя скібы, * разьмягчаеш яе кроплямі дажджу, і бласлаўляеш ейныя плады. Вянчаеш год ласкаю Тваёю, * і сьляды Твае аплываюць сытою. Пашы поўняцца расою, * узгоркі падпярэзваюцца радасьцю. Лугі адзяюцца ў чароды (авечак), * і даліны пакрываюцца пшаніцаю. Усё радасна ўсклікае і пяе. Псалом 65 Начальніку хору. Песьня ўваскрасеньня Сьпявай Госпаду, уся зямля! Слаўце ў песьнях імя Яго, * аддайце хвалу велічы Яго. Скажыце Госпаду: „Якія цудоўныя творы Твае! * З-за велічы магутнасьці Тваёй дрыжаць перад Табою ворагі Твае. Уся зямля хай пакланяецца Табе і пяе Табе, * хай славіць у песьнях імя Тваё, Усявышні!" Прыйдзіце і гляньце на ўчынкі Божыя: * Ён учыніў цуды сярод сыноў людзкіх! Ён перамяніў мора на сушу, і яны раку перайшлі пеша. * Таму і радуемся ў Ім. У магутнасьці сваёй Ён пануе вечна; * вочы Ягоныя пільнуюць народы, каб не ўзьняліся бунтаўнікі. Блаславіце, народы, Бога нашага, * і абвяшчайце славу велічы Яго. Ён зьбярог жыцьцё душы нашай, * і назе нашай ня даў патыкнуцца. Ты, Божа, дасьведчыў нас і выпрабаваў агнём, * як выпрабоўваюць срэбра. Ты завёў нас у пастку, * усклаў на плечы нашыя цяжкае бярэмя; Ты паклаў нас пад ногі людзям. * Мы перайшлі праз агонь і ваду, але Ты вывеў нас на свабоду. Увайду ў дом Твой з цэлапаленьнямі, * і споўню перад Табою абяцаньні мае, Што прамовілі вусны мае і язык мой, * калі я быў у бядзе. Прынясу Табе тлустыя цэлапаленьні з дымам ахвярным з авечага тлушчу; * валоў і казлоў прынясу Табе. Прыйдзіце, усе багабойныя, і я раскажу вам, * што ўчыніў Бог для душы маёй. Я клікаў Яго вуснамі маімі* і ўзьвялічыў Яго языком маім. Калі б у сэрцы маім я меў няправедныя намеры, * Госпад не выслухаў бы мяне. Але Бог выслухаў мяне, * Ён пачуў голас маёй малітвы. Блаславёны Бог, які не адкінуў просьбы маёй* і не аддаліў ад мяне сваёй міласэрнасьці. Псалом 66 Начальніку хору. Псалом. Песьня Божа, будзь ласкавы да нас і блаславі нас: * прасьвятлі нас зьзяньнем твару Твайго і зьмілуйся над намі. Каб мы маглі пазнаць на зямлі шлях Твой, * сярод людзей усіх збаўленьне Тваё. Хай славяць Цябе, Божа, усе народы, * хай славяць Цябе ўсе людзі. Хай узрадуюцца і ўсьцешацца ўсе народы, * бо Ты чыніш справядлівы суд людзям і кіруеш народамі на зямлі. Хай славяць Цябе, Божа, усе народы, * хай славяць Цябе ўсе людзі. Зямля дала плён свой: * Бог наш, Бог блаславіў нас. Блаславі нас, Божа, * і хай баяцца Цябе ўсе канцы зямлі. Слава... цяпер... Псалом 67 Начальніку хору. Псалом Давіда. Песьня Хай устане Бог, і разьбягуцца ворагі Яго* і ўцякуць ад Яго ўсе ненавісьнікі Яго. Хай зьнікнуць так, як зьнікае дым, і як тае воск ад агню. * Так хай згінуць нязбожныя ад аблічча Божага. А праведнікі хай усьцешацца і ўзрадуюцца перад Богам, * і ў радасьці хай сьвяткуюць. Сьпявайце Богу, слаўце імя Яго, * узьвялічвайце Таго, хто ідзе пустыняю* - імя Яму Госпад* - і цешцеся перад Ягоным абліччам. Бог у сьвятым жытле сваім* - айцец сіротаў і заступнік удоваў. Бог дом рыхтуе для пакінутых, вызваляе палонных з аковаў, * толькі непакорлівыя застаюцца ў сухой пустэльні. Божа, калі Ты ішоў перад народам Тваім, * калі Ты ішоў праз пустыню, Зямля траслася, нябёсы таялі, * і Сынай дрыжаў перад Госпадам, Богам Ізраіля. Шчодры дождж Ты, Божа, пасылаў на Твой набытак* і ўмацоўваў саслаблых. Твой статак пасьвіўся там; * у дабрыні Тваёй, Божа, Ты даваў надзённае беднаму. Госпад дае слова тым, * што абвяшчаюць радасьць з сілаю вялікаю: „Цары з войскамі ўцякаюць, уцякаюць, * а жанчыны ў хаце дзеляць здабычу. Пакуль вы спачывалі ў сваіх удзелах, * крылы галубкі пакрыліся срэбрам, а пёры зазьзялі золатам. Калі Усемагутны расьсеяў там цароў, * горы Салмон пакрыліся сьнегам". Горы Божыя, горы высокія, * горы вялікія, горы стромыя! Чаму, стромыя горы, зайздросна глядзіце на гару, * якую Бог абраў сабе на жыльлё, на якой Госпад будзе жыць давеку? Калясьніцаў Божых безьліч, тысячы тысячаў: * Госпад з Сынаю зыходзіць у сьвятыню. Ты ўзышоў на вышыню, узяў палонных, * прыняў дары людзей, - нават упартых, - каб ім жыць з Табою, Госпадзе Божа. Блаславёны Госпад на кожны дзень: * Ён аблягчае нашыя цяжкасьці і збаўляе нас! Бог наш - Бог, які збаўляе. * У Госпада ратунак ад сьмерці. Пэўна, Бог скрышыць галовы ворагаў сваіх, * кудлатае цемя закасьцянелага ў беззаконьнях. Госпад сказаў: „З Басана прывяду назад; * выведу з марской глыбіні, Каб ты памачыў нагу тваю у крыві ворагаў тваіх, * і язык сабакаў тваіх, каб атрымаў сваю частку". Вось відаць ужо ўваход Твой, Божа, уваход Бога майго, * Уладара майго ў сьвятыню. Сьпераду ідуць сьпевакі, ззаду музыкі, * пасярэдзіне дзяўчаты граюць на бубнах. „На зборах вашых блаславіце Бога, * Госпада, усе нашчадкі Ізраіля!" Там Бэніямін наймалодшы ідзе спераду, * князі Юды са сваімі войскамі, князі Забулёну, князі Нэфталі. Пакажы, Божа, сілу Тваю; * умацуй, Божа, тое, што зрабіў для нас. Дзеля сьвятыні Тваёй, што ў Ерусаліме, * каралі прынясуць Табе дары. Утаймуй дзікага зьвера ў чароце* - статак валоў з цялятамі народаў, што хваляцца зьліткамі срэбра. * Разгані народы, што прагнуць вайны. Хай прыйдуць вяльможы з Ягіпту; * Этыёпія хай працягне рукі свае да Бога. Сьпявайце Богу, зямныя валадарствы, * слаўце ў песьнях Госпада, які крочыць па адвечных нябёсах нябёсаў. Вось Ён грыміць магутным голасам: * „Прызнайце сілу Божую!" Веліч Ягоная над Ізраілем, * а магутнасьць Ягоная на хмарах. Грозны Бог у сьвятыні сваёй, Бог Ізраіля. * Ён дае сілу і моц народу свайму. Блаславёны Бог! Слава... цяпер... Псалом 68 Кіраўніку хору. Пра тых, што маюць перамяніцца. Псалом Давіда Збаў мяне, Божа, * бо воды дайшлі да душы маёй. Я заграз у глыбокай твані, * і ня маю дзе паставіць ногі мае; Увайшоў у глыбіню водную, * і хвалі заліваюць мяне. Я зьнямогся ад крыку, горла маё ахрыпла, * вочы саслаблі ад чаканьня Бога майго. Тыя, што ненавідзяць мяне без прычыны, * больш шматлікія за валасы на галаве маёй; Ворагі мае, што няправедна перасьледуюць мяне, * дужэйшыя за мяне: ці ж мне трэба аддаць тое, чаго ня браў? Божа, Ты ведаеш неразумнасьць маю, * мае правіны не схаваныя ад Цябе. Хай не пасаромеюцца дзеля мяне* ўсе, што спадзяюцца на Цябе, Госпадзе Божа сіл: Хай не пасаромеюцца ўсе, * што шукаюць Цябе, Божа Ізраіля. Бо дзеля Цябе цярплю зьнявагі, * і ганьба пакрывае твар мой. Я стаў чужым для братоў маіх, * і чужынцам для сыноў маці маёй. Бо рупнасць пра дом Твой зьядае мяне, * і праклёны тых, што праклінаюць Цябе, падаюць на мяне. Пастом я стаміў душу маю, * і гэта ставяць мне ў ганьбу. Замест вопраткі апранаюся ў зрэб'е, * і сталася гэта нагодаю для іхніх насьмешак. Пра мяне пляткараць тыя, што сядзяць у браме, * і з мяне насьміхаюцца тыя, што п'юць віно. А я, Госпадзе, да Цябе з маёй малітваю: * у дзень прыемны выслухай мяне ў вялікай дабрыні Тваёй, * прыйдзі, Верны, мне на дапамогу. Выцягні мяне з твані, каб мне не патануць; * збаў мяне ад тых, што ненавідзяць мяне і выратуй мяне з глыбіні воднай. Няхай хвалі водныя не затопяць мяне, хай глыбіні не паглынуць мяне; * хай бездань не зачыніць нада мною пашчы сваёй. Пачуй мяне, Госпадзе, бо ласкавая міласьць Твая; * дзеля мноства дабротаў Тваіх глянь на мяне. Не хавай аблічча Твайго ад слугі Твайго, * бо я вельмі прыгноблены: хутка пачуй мяне. Прыблізься да душы маёй і збаў яе; * дзеля ворагаў маіх уратуй мяне. Ты ведаеш ганьбу маю, мой сорам і маю няславу: * перад вачыма Тваімі ўсе ворагі мае. Ганьба скрышыла сэрца маё, і мне не стае сілаў; * я чакаў спагады, але яе няма; * пацехі - і той не знаходжу. За ежу далі мне жоўць, * а калі сьмягнуў, напаілі мяне воцатам. Хай іхні стол станецца для іх пасткаю, * а мірная бяседа - сілом. Хай вочы іхнія зацьмяцца, каб ім ня бачыць, * хай сьцёгны іхнія саслабнуць назаўсёды. Вылі на іх абурэньне Тваё, * і полымя гневу Твайго хай абдыме іх. Хай дом іх будзе пусты, * і ў палатках іхніх хай не застанецца нікога жывога. Бо яны перасьледвалі таго, каго Ты паразіў, * і павялічвалі боль тых, каго Ты параніў. Да віны іхняй дадай віну, * і хай ня знойдуць у Цябе апраўданьня. Хай будуць сьцёртыя з кнігі жывых, * і з праведнымі хай ня будуць запісаныя. А я бедны і моцна цярплю: * дапамога Твая, Госпадзе, хай уздыме мяне. Буду славіць у песьні Бога, * буду ўзьвялічваць Яго з удзячнасьцю. І гэта будзе Богу больш прыемна, як прынесены вол, * або як цяля з рагамі і капытамі. Убачаць гэта бедныя і ўсьцешацца, * і ажыве сэрца тых, што шукаюць Бога. Бо Бог выслухоўвае бедных, * і ня пагарджае вязьнямі сваімі. Хай аддадуць Яму хвалу неба і зямля, * мора, і ўсё, што жыве ў іх. Бо Бог збавіць Сыён, адбудуе гарады Юды: * там будуць жыць і атрымаюць у спадчыну зямлю. І нашчадкі слугаў Ягоных атрымаюць яе ў спадчыну; * тыя, што любяць імя Ягонае, будуць там жыць. Псалом 69 Кіраўніку хору. Псалом Давіда на ўспамін аб збаўленьні Божа, ратуй мяне; * Божа, прыйдзі хутчэй на дапамогу мне. Хай будуць пасаромленыя і хай чырванеюць тыя, * што робяць засаду на мяне; Хай адступяць з сорамам тыя, * што цешацца з майго няшчасьця; Хай адступяць пакрытыя ганьбаю тыя, * што кажуць: „Але, так яму і трэба!" Хай радуюцца і цешацца ў Табе* ўсе, што Цябе шукаюць, І кажуць заўсёды: „Хай уславіцца Госпад!" * - тыя, што жадаюць Тваёй дапамогі. Я ж бедны і няшчасны: * Божа, прыйдзі да мяне з дапамогаю. Ты - мая дапамога і маё вызваленьне: * Госпадзе, не пазьніся! Слава... цяпер... Кат. 1 (Пс. 1-8) - Кат. 2 (Пс. 9-16) - Кат. 3 (Пс. 17-23) - Кат. 4 (Пс. 24-31) - Кат. 5 (Пс. 32-36) - Кат. 6 (Пс. 37-45) - Кат. 7 (Пс. 46-54) - Кат. 8 (Пс. 55-63) - Кат. 9 (Пс. 64-69) - Кат. 10 (Пс. 70-76) КАТЫЗМА 10 Псалом 70 Псалом Давіда, сыноў Іянадававых і першых палоненых У Табе, Госпадзе, я шукаю прытулку: * ня дай мне пасаромецца давеку. У справядлівасьці Тваёй вызваль мяне і збаў мяне: * нахілі вуха Тваё да мяне і ацалі мяне. Будзь мне скалою абароннаю і бясьпечным прытулкам, каб мне збавіцца: * бо Ты ўмацаваньне і сховішча маё. Божа мой, выбаў мяне з рукі грэшніка, * з рукі злачынца і крыўдзіцеля. Ты, Госпадзе Божа, - надзея мая; * на Цябе спадзяваўся я ад маладосьці маёй. Ты - мая моц ад пачатку; * ад улоньня маці маёй Ты мой апякун: * Табе хвалу пяю няспынна. Я стаўся нейкім дзівам для многіх; * але Ты - моц мая. Хай мае вусны напоўняцца хвалою, * каб мне пяяць славу Тваю, увесь дзень узьвялічваць Цябе. Не адкінь мяне ў старасьці маёй, * не забудзься на мяне, калі сілы мае саслабнуць. Бо ворагі мае нагаворваюць супраць мяне, * цікуюць на душу маю, раяцца між сабою. Яны кажуць: „Бог пакінуў яго, * ганіце і хапайце яго, бо няма таго, хто б яго вызваліў". Божа, не аддаляйся ад мяне, * Божа мой, прыйдзі мне на дапамогу. Хай пасаромеюцца і згінуць тыя, * што перасьледуюць душу маю; Хай пакрыюцца сорамам і ганьбаю тыя, * што жадаюць мне зла. Я ж буду заўжды спадзявацца (на Цябе) * і памнажаць усякую хвалу Тваю. Вусны мае будуць абвяшчаць Тваю справядлівасьць; * увесь дзень - Твае дабрадзействы; бо ня ведаю іхняга ліку. Увайду у сіле Гасподняй; * буду абвяшчаць толькі Тваю, Госпадзе, справядлівасьць. Ты, Божа, навучаў мяне ад маладосьці маёй, * і я дасюль апавядаю пра цуды Твае. І да старасьці, да веку пажылага, Божа, не адкідай мяне, * пакуль не раскажу пра моц Тваю наступнаму пакаленьню, І пра справядлівасьць Тваю, Божа, што дасягае нябёсаў. * Вялікія рэчы стварыў Ты: * хто, Божа, падобны да Цябе? Ты пасылаў на мяне вялікія і лютыя беды, * але пасьля зноў ажыўляў мяне, і з бездані зямлі выводзіў. Ты явіў на мне веліч сваю і ўсьцешыў мяне, * і вывеў мяне з бездані зямлі. Я буду славіць Цябе сярод людзей, Госпадзе, * на гусьлях буду пяяць славу Тваю, Сьвяты Ізраіля. Вусны мае і душа мая, якую Ты збавіў, * узрадуюцца, калі буду пець Табе. І язык мой будзе ўвесь дзень абвяшчаць справядлівасьць Тваю, * калі будуць пасаромленыя і пакрыюцца ганьбаю тыя, што жадаюць мне зла. Псалом 71 Пра Саламона (Псалом Давіда) Божа, дай справядлівасьць Тваю ўладару, * і праведнасьць Тваю - сыну ўладара. Хай ён справядліва кіруе народам Тваім, * і праведна абыходзіцца з убогімі Тваімі. Хай горы прынясуць людзям супакой, * а ўзгоркі - справядлівасьць. Хай ён апекуецца ўпакоранымі, * ратуе сыноў убогіх і скарае прыгнятальніка. І жыць будзе доўга, * як сонца і як месяц, праз ўсе пакаленьні. Зыдзе, быццам дождж на траву, * і быццам кроплі, што падаюць на зямлю. У дні ягоныя расквітнее справядлівасьць, * і будзе супакой і дастатак, аж пакуль не пяройдзе месяц. І панаваць будзе ад мора да мора, * ад Ракі аж да канца зямлі. Перад ім падуць ніцма этыёпы, * і ворагі ягоныя будуць лізаць пыл зямны. Каралі тарсійскія і выспы прынясуць яму дары, * каралі Арабіі і Сабы з дарамі прыйдуць. І паклоняцца яму ўсе каралі зямлі, * і ўсе народы будуць служыць яму. Бо Ён вызваліць беднага ад (уціску) магутнага, * і ўбогага, які ня мае памочніка. Збавіць беднага і ўбогага, * выратуе жыцьцё бедаку. Ад крыўды і несправядлівасьці выбавіць іх, * і імя Ягонае будзе пачэсным сярод іх. І будзе жыць, і дадуць Яму золата з Сабы, * і будуць маліцца заўсёды за Яго, няспынна бласлаўляць Яго. Дастатак будзе на зямлі, на вяршынях узгоркаў зашумяць каласы, * быццам лясы Лібану. І жыхары гарадоў памножацца, * як трава польная. Імя Ягонае блаславёнае будзе давеку* і будзе трываць доўга, як сонца. Усе плямёны зямлі будуць блаславёныя ў Ім, * і ўсе народы будуць зваць Яго шчасьлівым. Блаславёны Госпад Бог Ізраіля, * адзіны, хто творыць цуды! Усяхвальнае імя Яго блаславёнае давеку, і на век вякоў. * І хай напоўніцца славаю Ягонаю ўся зямля. Хай станецца так, * хай станецца! Слава... цяпер... Псалом 72 Псалом Асафа Які добры Бог да Ізраіля, * да людзей чыстага сэрца! А мае ногі ледзь не спатыкнуліся*; яшчэ крыху, і я б пасьлізнуўся, Бо я пазайздросьціў нязбожным, * калі ўбачыў, як шчасьціць грэшнікам. Яны ня церпяць бяды, * цела ў іх гладкае і здаровае, Няма іх на цяжкай працы, * і ўціску ня знаюць яны, як іншыя людзі. Таму пыха, быццам нашыйнік - іхняя аздоба, * і дзёрзкасьць, быццам вопратка, атуляе іх. З атлусьцелага сэрца плыве няправеднасьць, * родзяцца марныя задумы. Насьміхаюцца з усяго; * наводзяць злосныя паклёпы; гавораць з пагардаю. Вуснамі сваімі ўзьнімаюцца да неба, * а язык іхні гуляе па зямлі. І вось мой народ цягнецца да іх, * і іхнія дні аплываюць дастаткам. Кажуць яны: „Як Бог даведаецца? * Ці ж Усявышні ведае ўсё?" Грэшнікі заўжды бесклапотныя* і ўзрастае іхняе багацьце. Дык можа я дарэмна захаваў сэрца маё чыстым* і абмываў у нявіннасьці рукі свае? Я ж увесь час мучуся, * і кожны дзень цярплю пакараньне. Але калі б я сказаў: „Буду разважаць, як яны",* я б адрокся ад роду сыноў Тваіх. І я спрабаваў зразумець усё гэта, * але яно падалося цяжкім мне, Пакуль я не ўвайшоў у сьвятыню Божую* і не зразумеў, якім будзе іхні канец. Сапраўды, Ты іх паставіў на коўзкай дарозе, * і гвалтоўна скідаеш у бездань. Як яны імгненна ўпалі, загінулі, прапалі ў вялікім страху! Як той, хто прачнуўся, адкідае сонную мрою, * так і Ты, Госпадзе, узьняўшыся, адкідаеш іх у месьце Тваім. Калі сэрца маё было поўнае горычы, * і нутро пранятае болем, Я ня цяміў, * быў як жывёла бяздумная перад Табою. Але я быў заўсёды з Табою: * Ты ўзяў мяне за правую руку. Цяпер накіроўвай мяне радаю Тваёю* і ў канцы прымі мяне да хвалы Тваёй. Хто апроч Цябе для мяне на небе? * Калі я з Табою, нічога не хачу на зямлі. Зьнемагаюць цела маё і сэрца: * Бог - умацаваньне сэрца майго і доля мая давеку. Вось гінуць тыя, што ад Цябе адышлі; * Ты нішчыш тых, хто блукае далёка ад Цябе. А для мяне шчасьце быць блізка да Бога, * і ў Госпадзе мець свой прытулак: У брамах Сыёну буду абвяшчаць усе ўчынкі Твае.
Псалом 73 Навука Асафа Чаму Ты, Госпадзе, зусім нас адкінуў, * чаму загарэўся гневам на авечак статку Твайго? Прыгадай гурт Твой, які Ты прыдбаў сабе напачатку, * спадчыну, якую Ты набыў; * гару Сыён, на якой Ты заснаваў жытло сабе. Накіруй крокі Твае да руінаў, якім няма канца: * вораг спустошыў усё ў сьвятыні. Ворагі Твае рычаць сярод збораў Тваіх, * паставілі сьцягі свае на знак перамогі, Не зважаючы на нішто, * пры ўваходзе высока Быццам у гушчары, яны вырубілі ўсе ейныя брамы; * секерай і молатам разьбілі яе. Агнём пусьцілі сьвятыню Тваю, * на зямлі апаганілі месца, дзе жыве імя Тваё. Сказалі ў сэрцы сваім: „Зьнішчым усіх іх".* Спалілі ўсе Божыя месцы збораў у краіне. Знакаў нашых больш не відаць, няма прарока, і няма сярод нас нікога, хто б ведаў, як доўга так будзе. Дакуль, Божа, вораг будзе зьдзекавацца? * Ці ж вечна непрыяцель будзе зьневажаць імя Тваё? Чаму адвяртаеш руку Тваю, * руку Тваю правую трымаеш схаванаю? Ты ж, Божа, - Уладар наш спрадвеку, * Ты чыніш збаўленьне пасярод зямлі. Ты разьдзяліў мора сілаю Тваёю, * скрышыў галовы зьмяіныя ў вадзе. Ты раздрабіў лоб левіятана, * марскім пачварам аддаў яго на спажыву. Ты адчыніў крыніцы і струмені, * Ты высушыў паўнаводныя рэкі. Твой дзень і Твая ноч. * Ты стварыў месяц і сонца. Ты ўстанавіў межы зямлі, * лета і зіму стварыў Ты. Прыгадай, як вораг некалі глуміўся з Госпада, * і народ бязглузды зьневажаў імя Тваё. Не аддай каршуну жыцьця галубкі Тваёй, * ніколі не забудзься на жыцьцё ўбогіх Тваіх. Успомні саюз Твой, * бо зямныя сховішчы і палі напоўніліся гвалтам. Няхай прыгноблены не вернецца з сорамам, * няхай бедны і ўбогі хваляць імя Тваё. Устань, Божа, абарані справу Тваю, * памятай зьнявагу, якую Табе кожны дзень паказваў неразумны. Не забудзься на крык Тваіх праціўнікаў. * Голас тых, што паўстаюць супраць Цябе, няспынна ўзносіцца ўгору. Слава... цяпер... Псалом 74 Кіраўніку хору. „Не загубі". Псалом песьні Асафа Славім Цябе, Божа, славім Цябе, * імя Тваё клічам, абвяшчаем цуды Твае. „Калі вызначу час, * буду судзіць справядліва. Калі хістаецца зямля і ўсё, што жыве на ёй, * Я ўмацую стаўпы яе. Кажу дзёрзкім: "Адкіньце дзёрзкасьць!"; * а грэшнікам: "Не ўздымайце рогаў вашых!". Не ўздымайце рогаў супраць Найвышэйшага, * не гаварыце дзёрзка супраць Бога. Бо ані з усходу, ані з захаду, * ані з пустыні, ані з гораў ня прыйдзе суд. Адзін Бог - судзьдзя: * аднаго паніжае, другога ўзвышае. Бо ў руцэ ў Госпада чаша, што пеніцца, * поўная віна прыпраўленага. І Ён дае з яе піць. * Аж да самай гушчы п'юць усе нязбожныя зямлі. А я буду цешыцца давеку, * буду пяяць Богу Якубаваму. Усе рогі нязбожнікаў пазьбіваю, * а рогі праведніка ўзьнясуцца ўгору.
Псалом 75 Начальніку хору. Псалом Асафа. Песьня пра асырыйца Бог вядомы ў Юдэі; * у Ізраілі вялікае імя Ягонае. У Саліме быў набытак Ягоны, а жытло Ягонае - на Сыёне. Там Ён паламаў стрэлы луку, * шчыт, меч і зброю. Ты, Магутны, * прыйшоў у зьзяньні ад гораў вячыстых. Моцныя сэрцам сталі здабычаю і заснулі сном сваім, * а рукі дужых памлелі; Ад Тваёй пагрозы, Божа Якуба, * здраньцьвелі коні з калясьніцамі. Страшны Ты, * і хто ўстаіць перад абліччам Тваім у час гневу Твайго? З нябёсаў Ты абвясьціў Твой прысуд. * Зямля спалохалася і змоўкла, Калі Бог узьняўся на суд, * каб збавіць пакорлівых на зямлі. Сапраўды, гнеў людзей абернецца на славу Табе, * а рэшту іхняга гневу Ты ўтаймуеш. Давайце і спаўняйце абяцаньні Госпаду Богу вашаму; * хай усе, што навокал Яго, прынясуць дары Таму, каго баяцца. Ён утаймоўвае дух князёў, * баяцца Яго ўладары зямлі.
Псалом 76 Кіраўніку хору Ідыфума. Псалом Асафа Голас мой уздымаецца да Бога - клічу; * голас мой да Бога, каб Ён пачуў мяне. Шукаю Госпада ў дзень нядолі маёй; * уночы ўздымаю няспынна рукі мае, душа мая адмовілася ад суцяшэньня. Як толькі згадаю пра гэта, Божа, - стагну; * млею духам, калі разважаю. Не даеш сну вачом маім; * я ўстрывожаны, адняло мне мову. Думаю пра даўнія дні, * успамінаю гады ранейшыя. Размышляю ўночы ў сэрцы сваім, * разважаю, і дух мой дапытваецца: Ці ж Бог адкіне навекі, * і ня будзе больш спагадлівым? Ці назаўжды вычарпаецца ласка Ягоная, * ці забярэ назад абяцаньне сваё, што даў усім пакаленьням? Ці ж Бог забыўся на літасьць? * Ці ў гневе спыніў сваю міласэрнасьць?" І кажу: „Гора маё, * што правая рука Усявышняга адхінулася". Успамінаю ўчынкі Гасподнія, * прыгадваю ранейшыя цуды Твае. Разважаю пра ўсе ўчынкі Твае, * і пра дзеі Твае думаю. Божа! Дарога Твая сьвятая: * які бог роўны веліччу Богу нашаму? Ты - Бог, што чыніш цуды, * Ты сярод народаў явіў магутнасьць Тваю. Ты выбавіў моцнай рукою народ Твой, * нашчадкаў Якуба і Язэпа. Воды ўбачылі Цябе, Божа, воды ўбачылі і задрыжэлі, * і нават скалынуліся бездані. З хмараў палілася вада, хмары падалі голас, * і паляцелі стрэлы Твае. Гром Твой загучаў у буры, маланкі зазьзялі на ўвесь сьвет, * здрыганулася і затрэслася зямля. Праз мора дарога Твая, сьцяжына Тваю праз вялікія воды, * і сьлядоў Тваіх не відаць. Ты вёў народ Твой як статак* рукою Майсея і Аарона. Слава... цяпер... Вярнуцца назад |