На "Госпадзе, Цябе клічу ...":

(Тон 4). Пачэсная сьвятыня рыхтуецца прыняць Госпада, які прыходзіць як немаўля і ласкаю духоўнаю праясьняе багалюбную грамаду верных, якая ўсклікае: "Ты, Слова, што стаўся дзіцяткам дзеля мяне, – слава, пахвала, упрыгожаньне і спаўненьне жаданьняў маіх".

Сьветлы Хорам, найпачэсная Палата і прасторная Сьвятыня прыносіць у сьвятыню Госпада, дзе ўрачыста заручае Яго са сьвятой Царквой, і моліцца за вызваленьне ад тленнасьці тых, што няспынна славяць Яе, як існую Багародзіцу.

Перадсьвяточную пахвалу Хрысту сёньня прынясем, славячы Ягоны зыход, бо вось Ён прыносіцца на руках Дзевы як немаўля і кладзецца на рукі Сямёна, заклікаючы ўсіх людзей і абагаўляючы іхнюю прыроду, як Дабрачынца і Госпад.

(Тон 1). Усяхвальны Трыфане, ты стаўся ўдзельнікам нятленных нябесных асалодаў. Вялікія подзьвігі твае, слаўны, бо ты пацярпеў мучаніцкую сьмерць і быў сьведкам праўды. Цяпер маліся Хрысту дараваць душам нашым супакой і веліч зьмілаваньня.

Усяхвальны Трыфане, ты быў прасьветлены промнямі незаходнага Сьвятла. Не паддаўшыся змроку спакусы, ты Боскаю ласкаю перамог таго, хто трымаў у цемры сьвет. Цяпер маліся Хрысту дараваць душам нашым супакой і веліч зьмілаваньня.

Ты, блаславёны Трыфане, удастоіўся радасьці анёлаў. Адкінуўшы прынады гэтага сьвету сілаю духа, ты палічыў іх за нішто, пацярпеўшы мучаніцкую сьмерць. Маліся цяпер за душы нашыя.

(Тон 2). Палічыўшы за нішто зямное, ты, блаславёны Трыфане, мужна стаў перад судом і ў змаганьні сваёй крывёю перамог гордага ворага, пацярпеўшы цялесныя мукі. Цяпер, мучаніку, не пераставай маліцца за збаўленьне душаў нашых.

(Тон 2). Сёньня Сямён прымае на рукі свае Госпада Славы, якога раней на Сынайскай гары бачыў у хмары Майсей, калі Той даваў яму табліцы Закону. Ён той, які гаварыў праз прарокаў, Ён – Творца Закону. Ён той, якога Давід прадвясьціў – страшны для ўсіх і багаты на міласэрнасьць.

Вершапесьні

(Тон 2). Успрымі, Сямёне, Госпада славы, бо вось Ён прыходзіць, як было прадвешчана табе Духам Сьвятым.

Верш. Цяпер адпускаеш, Уладару, слугу Твайго ў супакоі, паводле слова Твайго.

Усячыстая Дзева ўваходзіць у сьвятыню, несучы на руках, як немаўля, Уладара і Творцу ўсіх.

Верш. Сьвятло для прасьвятленьня народаў і славу Ізраіля, люду Твайго.

Вялікая і страшная тайна, дзівосная на выгляд: Той, хто трымае ў абдымках сваіх усё і ўзгадоўвае немаўлят, як немаўля на руках прыносіцца.

(Тон 2). Сьвятая Дзева прыносіць Сьвятога ў сьвятыню да сьвятара; Сямён, працягнуўшы рукі, прымае Яго і радасна ўсклікае: "Цяпер адпускаеш, Уладару Госпадзе, слугу Твайго ў супакоі паводле слова Твайго".

Адпушчальныя трапары

Мучаніка (тон 4). Мучанік Твой, Госпадзе, Трыфан, у цярпеньнях вянец нятленны атрымаў ад Цябе, Бога нашага. Маючы сілу Тваю, ён перамог мучыцеляў і зьнішчыў дэманаў нікчэмную дзёрзкасьць. Малітвамі яго збаў душы нашы.

Перадсьвяцьця (тон 1). Нябесныя хоры анёльскія, прыпаўшы да зямлі, бачаць, як Дзева Маці прыносіць у сьвятыню, як немаўля, Першароднага ўсяго стварэньня, і радасна з намі перадсьвяточную песьню пяюць.

Літургія

Трапар перадсьвяцьця (тон 1). Нябесныя хоры анёльскія, прыпаўшы да зямлі, бачаць, як Дзева Маці прыносіць у сьвятыню, як немаўля, Першароднага ўсяго стварэньня, і радасна з намі перадсьвяточную песьню пяюць.

Кандак перадсьвяцьця (тон 6). Слова, што нябачна з Айцом прабывае, сёньня стаецца бачным у целе, нарадзіўшыся ў невыказны спосаб ад Дзевы і даўшы сябе ўзяць на рукі старому сьвятару. Паклонімся Яму, як праўдзіваму Богу нашаму.