Ютрань

Пасьля "Госпад – Бог...":

Трапар сьвята (тон 1). Радуйся, поўная ласкі Багародзіца Дзева, бо з Цябе зазьзяла Сонца праведнасьці, Хрыстос Бог наш, які прасьвятляе тых, што ў цемры. Весяліся і ты, праведны стары, успрыняўшы на рукі свае Вызваліцеля душаў нашых, які дае нам уваскрасеньне. (Тройчы)

Сядальная песьня 1 (тон 1). Хай дзівяцца цуду анёльскія хоры, а мы, людзі, на ўвесь голас запяём, убачыўшы невыказную Божую спагадлівасьць, бо вось сёньня старэчыя рукі абдымаюць Таго, перад кім дрыжаць усе сілы нябесныя, – адзінага Чалавекалюбца.

Слава ... цяпер ...: тое самае

Сядальная песьня 2 (тон 1). Той, хто з Айцом сядзіць на сьвятым пасадзе, прыйшоўшы на зямлю, нарадзіўся ад Дзевы, і Спрадвечны стаўся дзіцяткам. Сямён бярэ Яго на свае рукі і радасна кажа: "Сёньня, Добры, адпускаеш слугу Твайго, усьцешыўшы яго".

Слава ... цяпер ...: тое самае

Паліелей: Хваліце імя Гасподняе...

Узьвялічваньне: Узьвялічваем Цябе, Жыцьцядаўча Хрысьце, і шануем усячыстую Маці Тваю, што прынесла Цябе, згодна з законам, у сьвятыню Гасподнюю.

Верш 1. З сэрца майго б'юць крыніцай прыгожыя словы: песьню маю пяю ўладару; язык мой – пяро пісца.

Верш 2. Зраблю імя Тваё памятным з пакаленьня ў пакаленьне.

Верш 3. Госпад у сьвятыні сваёй; Госпад – пасад Яго на нябёсах.

Верш 4. Дому Твайму належыцца сьвятасьць праз усе дні.

Алілуя, алілуя, алілуя. Слава Табе, Божа! (Тройчы)

Сядальная песьня (тон 4). Спрадвечны стаецца дзіцяткам дзеля мяне; Бог усячысты прымае ачышчэньне, каб упэўніць мяне, што Ён сапраўды прыняў цела ад Дзевы. Сямён, прычасьнік тайніцы, вызнаў Яго як Бога ў целе. Ён усьцешыўся і прывітаў Яго як Жыцьцё, і, будучы старым, усклікнуў: "Адпусьці мяне, бо я ўбачыў Цябе, Жыцьцё ўсіх".

Слава ... цяпер ...: тое самае

Узыходная песьня: Першы антыфан 4 тону.

Пракімен. Зраблю імя Тваё памятным з пакаленьня ў пакаленьне.

Верш. З сэрца майго б'юць крыніцай прыгожыя словы: песьню маю пяю ўладару.

Чытаньне сьвятога Евангельля паводле Лукі

У той час быў у Ерусаліме чалавек, якому імя было Сямён. Гэта быў чалавек справядлівы і пабожны, які чакаў суцяшэньня Ізраілевага, і Сьвяты Дух быў на ім. Яму было абвешчана Сьвятым Духам, што ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Гасподняга. І вось, натхнёны Духам, прыйшоў ён у сьвятыню. І калі бацькі прынесьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім законны абрад, ён узяў Яго на свае рукі, блаславіў Бога і сказаў: "Цяпер адпускаеш у супакоі слугу Твайго, Госпадзе, паводле слова Твайго, бо мае вочы бачылі збаўленьне Тваё, якое Ты падрыхтаваў перад усімі людзьмі, сьвятло для прасьвятленьня народаў і славу Ізраіля, люду Твайго". (2:25-32)

Пасьля Пс 50:

Слава ...: Малітвамі Багародзіцы, Міласэрны, ачысьці мноства правінаў нашых.

Цяпер ...: тое самае

Зьмілуйся нада мною, Божа...: (тон 6). Няхай адчыніцца нябесная брама, бо вось нязьменны Бог, спрадвечнае Слова Айца бярэ пачатак у часе. Як саракадзённае дзіцятка Ён дабравольна прыносіцца Маці-Дзеваю ў законную сьвятыню. Сямён стары бярэ Яго на рукі свае і кажа: "Адпусьці цяпер слугу Твайго, Уладару, бо мае вочы бачылі збаўленьне Тваё. Ты прыйшоў на гэты сьвет збавіць род людзкі". Госпадзе, слава Табе!